Bram van Ojik over het Basisinkomen in 2014

ojik2

ojik2Onlangs schreef u het essay ‘Kiezen om te delen’. Daarin haalde u het jaren tachtig-idee van een basisinkomen voor iedereen weer van stal.
‘Ja, veel mensen beginnen over een basisinkomen tijdens debatten en bijeenkomsten in het land. Ik was daar zelf ook verbaasd over.’

Dat is toch vreselijk achterhaald? We vinden tegenwoordig toch dat tegenover rechten ook plichten moeten staan?
‘Bij volledige werkgelegenheid mag je van iedereen vragen een steentje bij te dragen. Maar het is de vraag of die ooit weer terugkomt. Waarom overweeg je dan niet een basisinkomen te geven aan een kleine groep die liever yogalessen volgt. Die doen geen mens kwaad.’

Omdat die kleine groep dan een grote groep wordt en het onbetaalbaar wordt.
‘Tja, dan kan het niet. Maar ik moet dat nog zien.’

Minister Asscher zegt dat de werkloosheid een tijdelijk probleem is, waar de vergrijzing een einde aan gaat maken.
‘Ja, die vergrijzing zou eerst in 2015 toeslaan, toen werd het 2018, nu is het 2020. Misschien is het wel sint-juttemis. Er zijn genoeg arbeidseconomen die zeggen dat de robotisering van onze samenleving nog maar in de kinderschoenen staat. Dat die enkel is vertraagd door de crisis. Dat er straks geen schoonmakers meer nodig zijn, minder handen aan het bed, minder leraren. Niet dat ik daarnaar uitkijk, maar we moeten er wel over nadenken.’

Asschers collega Dijsselbloem vond laatst dat iedereen meer en harder moest werken.
‘Wat een onzin. Zevenhonderdduizend mensen zoeken een baan en de minister zegt dat wij nog harder moeten gaan werken. Dat moet een vergissing zijn.’

Dat is niks voor Dijsselbloem.
‘Nee, dat denk ik ook niet. Maar het is wel heel erg ondoordacht. Ik pleit juist voor een ontspannener samenleving, met een 32-urige werkweek. De productiviteit van mensen is dan juist veel groter.’

 

Bron: https://blendle.nl/#item/bnl-vn-20140621-2108313

Het bericht Bram van Ojik over het Basisinkomen in 2014 verscheen eerst op Vereniging Basisinkomen.

De 7e Internationale Week van het Basisinkomen

7eweekvanhetbasisinkomen-618Versterking van de sociale samenhang in Europa

15 – 21 september 2014

Week van het Basisinkomen

Europa wordt geconfronteerd met – steeds gewelddadiger wordende – conflicten, zowel in de EU-landen en in de EU-periferie. Gezien deze explosieve context willen we de huidige sociale en democratische betekenis van onvoorwaardelijke basisinkomen benadrukken, omdat het de basis voor de “versterking van de sociale samenhang in Europa” kan zijn. Daarom, is dat het motto van de 7e Internationale Week van het basisinkomen, die van 15 tot 21 september 2014 zal plaatsvinden.

Van de ECI-UBI naar UBIE

In januari 2013 hebben activisten en initiatieven in 14 landen, het Europes eBurgerinitiatief Onvoorwaardelijk Basisinkomen (ECI-UBI) gelanceerd. Aan het eind zijn mensen die betrokken waren in 25 EU-lidstaten erin geslaagd om meer dan 300.000 handtekeningen in de Europese Unie te verzamelen. Tegelijkertijd kreeg een initiatief in Zwitserland meer dan 120.000 handtekeningen voor een referendum over de invoering van een onvoorwaardelijk basisinkomen.

Als gevolg daarvan zijn vertegenwoordigers vanuit al deze Europese landen in 2014,  twee keer samen gekomen om de voorwaarden voor de oprichting van een nieuwe Europese organisatie genaamd UBIE (Unconditional Basic Income Europe-Onvoorwaardelijk Basisinkomen Europa) te creëren. In dit nieuwe netwerk, streven het doel na om het basisinkomen in heel Europa te introduceren. Op basis hiervan zal 7de Internationale Week van het basisinkomen naar verwachting, meer dan ooit tevoren,  een groot succes worden aangezien meer dan 25 landen hieraan deelnemen.


 

Deelname aan de Europese Fotopuzzel is aan u!

Een Europees initiatief visualiseert het motto van de 7de Internationale Week van het basisinkomen op basis van een fotopuzzels. Mensen uit heel Europa worden uitgenodigd om foto’s van mensen te nemen naast het plaatsnaambord van hun woonplaats en leggen een korte persoonlijke verklaring over de het OBI af: “Ik steun het basisinkomen omdat …”!

Alle foto’s en verklaringen zullen samen een gigantische puzzel vormen, die beide zullen worden gedrukt en online gepubliceerd. In een film wordt het maken van de fotopuzzel weergegeven. Meer informatie is te vinden opwww.ikat.de

Registreer u op deze website en selecteer uw land om een ​​foto te uploaden!

U kunt de week van basisinkomen steunen door contact op te nemen met mensen in uw buurt die aktief aan deze aktie gaan deelnemen. Registeren kan via http://ikat.de/ikat-bilder-galerie/register.php


 

Meer informatie via http://week-van-het-basisinkomen.nl/

The post De 7e Internationale Week van het Basisinkomen appeared first on Nederlandstalig Netwerk Basisinkomen.

Welke impact heeft een Basisinkomen op werk en uw eigen leven?

Het-Nieuwe-Werken

Het-Nieuwe-Werken“Werken” heeft vele betekenissen volgens de context waarin het staat. In het algemeen kan men stellen dat elke menselijke activiteit (‘slapen’ laten we hierbuiten, want tijdens de slaap herstellen de neuronen zich) werken betekent.

Dit werk kan gebeuren uit vrije wil of ook onder druk, kan productief zijn of ook creatief, kan betaald of niet betaald zijn, soms ook lastig, zwaar of ongezond…

In de omgangstaal wordt “werken” beperkt tot economisch werken, en dan betekent dit , in de kantlijn van de crisis, “arbeid” – waarin tijd en mogelijkheden van een persoon in functie staan van een organisatie (privé of publiek)- met als doel geld te verdienen.

Het basisinkomen, daarentegen, betekent een inkomen dat aan elke burger verstrekt wordt en dit losstaand van het feit of die burger werkt of niet werkt in de socio-economische zin van het woord: het basisinkomen wordt niet gekoppeld aan zijn persoonlijke levenskeuzes en geeft hem de vrijheid zelf de juiste keuzes te maken in vrijheid, gelijkheid en gemeenschapszin; is een inkomen dat betaald wordt door een globaal productie systeem, waaarop iedereen recht heeft omdat hij/zij als mens bestaat.

De arbeidsproductie blijft maar stijgen en dit dankzij de machienes, de robots en meer spitstechnologie.De winsten die hieruit voortkomen hebben tegenstrijdige effecten: enerzijds verhoogt dit de competitiviteit van bedrijven en worden de aandeelhouders er vooral veel beter van, maar anderzijds verminderen ze ook het aantal arbeidsplaatsen voor een bepaalde productieeenheid.

En ook de wijze waarop de politieke leiders de mondialisatie van de economie beheersen – binnen de europese constructie – doet deze concurrentie stijgen tussen de arbeiders zelf omwille van hun arbeidskost: arbeid wordt op die manier gedevalueerd, ondernemingen zullen vlug kiezen om zich te verplaatsen naar lageloonlanden waar men niet te streng is voor sociale en ecologische wanpraktijken.

Deze concurrentie is onrechtvaardig voor diegenen die werken, want het gaat niet om concurrentie tussen betere en meer competente arbeidskrachten, hun kennis of hun ervaringen. Deze concurrentie brengt nationale systemen en lokale situaties uit evenwicht met als gevolg verschillen tussen geldwaarden, zelfs binnen de eurozone: de euro in België heeft niet dezelfde koopkracht als de euro in een andere lidstaat.

Het toekennen van een basisinkomen kan ervoor zorgen dat men minder tijd besteed aan betaald werk , men meer tijd zal vinden voor persoonlijke ontwikkeling en voor het uitbouwen van betere sociale contacten, maar ook dat de nog bestaande arbeid beter verdeeld wordt terwijl de financiële impact op elk individu beperkt blijft dankzij het basisinkomen.

Bovendien komt het basisinkomen ook bedrijven tegemoet: de arbeidskosten kunnen verlaagd worden (bedrag van het basisinkomen) en hierdoor kunnen nieuwe arbeidsplaatsen gecreëerd worden.

Creatieve burgers zullen gemakkelijker zelf gaan ondernemen zowel privaat als economisch.

Zware, ondankbare arbeid zal nog kunnen, maar mits betere loonvoorwaarden: de vrijheid voor jezelf de juiste keuzes te maken dankzij het basisinkomen geeft je een zekere onderhandelingskracht en men zal dan niet nog zomaar gelijk welk werk moeten aanvaarden.

Tot slot: ondernemers, zelfstandigen, (zoals bijvoorbeeld de landbouwer), of diegenen die werkloos zijn en een job zoeken, zullen dankzij het basisinkomen toch altijd iets hebben om op terug te vallen en minder het ongewisse en stigmatiserende van bestaansonzekerheid moeten ondergaan. Met een bestaanszekerheid zoals het basisinkomen zal men ook vlugger risico’s durven nemen om nieuwe activiteiten te ontwikkelen.

Elke pagina van de geschiedenis wordt vroeg of laat omgedraaid. Maar wordt het niet hoogtijd eens een nieuwe invulling te geven aan de geschiedenis en een frisse toekomstgerichte pagina te openen, waarin stress, het gevoel het niet meer aan te kunnen, ontmoediging …verleden tijd zijn?

Time is money wordt er gezegd.

Hieronder een lijst van activiteiten in functie van bepaalde objectieven en in een bepaalde context.

Hoeveel tijd besteedt u al dan niet aan deze activiteiten en welke impact zou het onvoorwaardelijk basisinkomen hebben op deze door u verrichte activiteiten of welke nieuwe keuzes maakt u met een OBI?

Laat ons even deze denkoefening doen en bovenstaande vragen beantwoorden binnen de volgende activiteiten:

  • persoonlijke activiteiten/werk
  • persoonlijke verzorging ( hygiëne, gezondheid, sport)
  • hobbies en ontspanning
  • cultuur
  • het volgen van opleiding of studies
  • familie relaties, sociale betrekkingen
  • associatief leven, burgerschap
  • betaald werk
  • economisch werk
  • Werk dat u “verplicht” doet omdat u een inkomen nodig hebt
  • creatieve arbeid
  • zwartwerk (op dit ogenblik 20%)

Dan heb je ook nog volgende categorien:

  • diegenen die buiten de economie zitten en geen werk hebben of geen werk meer hebben
  • ook de gepensionneerden werken niet meer
  • sommigen kiezen uit eigen vrije wil om geen betaalde arbeid te hebben
  • Niet betaalde arbeid (op dit ogenblik 30%)
  • Slavernij (normaal verboden, maar bestaat nog!)
  • Huishoudelijke arbeid (binnen het gezin bvb)
  • Onderhoud van het huis
  • verzorging van familieleden
  • kinderen
  • gehandicapte, ouderen, zieken
  • Vrijwilligerswerk (op dit ogenblik 5%)

Denk daar maar eens over na!

Anne-Marie Prieels

Vertaald uit het Frans door Christina Lambrecht

Het bericht Welke impact heeft een Basisinkomen op werk en uw eigen leven? verscheen eerst op Vereniging Basisinkomen.

Basisinkomen en kapitaaltaks: een droomhuwelijk

piketyboek

piketyboekNa de blockbuster “Capital in the Twenty-First Century” van Thomas Piketty is vermogensongelijkheid misschien wel actueler dan ooit. En ook in Nederland blijft het maar groeien. Volgens dit factsheet van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR)[1], bezit “De rijkste 10 procent van de bevolking meer dan de helft (61 procent) van het totale vermogen in Nederland. De top 2 procent binnen deze groep heeft zelfs een derde van dat vermogen in handen, terwijl de onderste 60 procent van de Nederlandse bevolking bij elkaar opgeteld 1 procent (afgerond) van het totale vermogen bezit.” Deze ongelijkheid vormt een bedreiging voor meritocratisch Nederland, omdat naarmate het belang van kapitaal ten opzichte van arbeid groeit, afkomst steeds belangrijker wordt ten opzichte van prestatie.

Om ervoor te zorgen dat Nederland een land blijft waar je van een dubbeltje een kwartje kunt worden, moet er op vermogensniveau genivelleerd worden. Een verhoging van onze vermogensbelasting zou gezien tabel 4.1 (pagina 88) uit het daadwerkelijke rapport[2] van de WRR helemaal niet zo vreemd zijn, gezien het feit dat we een half procentpunt onder het OESO-gemiddelde zitten en de vermogensbelasting in Nederland de laatste jaren alleen maar is gedaald. Er zou een van 5% per jaar kunnen worden ingesteld. Prof. van Bavel van de Universiteit Utrecht heeft onlangs berekend dat zichtbaar privaat vermogen in Nederland ongeveer 1200 miljard euro bedraagt. Een dergelijke belasting zou op jaarbasis dus 60 miljard euro opleveren.

Als we daarvan nu iedere stemgerechtigde Nederlander (ongeveer 12,5 miljoen) een Onvoorwaardelijk Basisinkomen van 1000 euro in de maand zouden geven? Op jaarbasis zal dit grofweg 150 miljard euro per jaar gaan kosten. Met een basisinkomen kun je echter wel de volledige sociale zekerheid afschaffen (kosten 2014: 78,6 miljard Euro). Dat betekent dat er nog ongeveer 70 miljard euro overbrugd moet worden. Als we de 60 miljard van de kapitaalbelasting hiervan aftrekken, is er nog 10 miljard aan kosten over.

Dit (en nog veel meer) kan worden betaald door economische groei die voortvloeit uit de kapitaaltaks (in het eerder genoemde factsheet staan vier redenen waarom vermogensongelijkheid tot afname van groei leidt) en meer inkomstenbelasting door afgenomen werkloosheid omdat bijvoorbeeld de minimumlonen afgeschaft kunnen worden en de werkloosheidsval (waarin het voor een uitkeringsgerechtigde financieel nauwelijks loont om aan het werk te gaan) uitgeroeid wordt na invoering van een dergelijk basisinkomen. Verder zijn er nog allerlei andere kostenbesparingen, waarvan er aanwijzingen bestaan dat een basisinkomen ze met zich mee zou brengen. Zo nam in het Canadese stadje Dauphin ziekenhuisbezoek met 8,5% af na invoering van een basisinkomen. Een vergelijkbaar percentage zou in Nederland al zo’n 7 miljard euro besparen.[3]

Na het uiteenzetten van dit plan, krijg ik doorgaans een reactie in een van de volgende drie categorieën: “niemand zal meer gaan werken”, “het zal hyperinflatie veroorzaken” en “al het kapitaal zal ons land uit vloeien”. Graag wil ik op alle drie even kort reageren. Over de eerste kan ik beknopt zijn. Het experiment in Dauphin bevestigt dat men minder ging werken (9% per gezin om precies te zijn), maar niet zo veel minder dat het de economische stabiliteit in gevaar brengt (zie het stuk onder voetnoot 3). Bovendien is een beetje minder werken misschien helemaal zo slecht nog niet.[4] En, zeg nou zelf, zou u uw hele leven voor de tv willen zitten als u 1000 euro per maand basisinkomen kreeg?

Het bezwaar van hyperinflatie onderschrijf ik ook niet. Ja, de omloopsnelheid van het geld zal hoogstwaarschijnlijk toenemen en ja, dit zal inflationaire druk geven. Maar omdat er geen extra geld gedrukt wordt (een monetaire stimulans) of het overheidstekort toeneemt (een fiscale stimulans) om dit basisinkomen te financieren, is hyperinflatie geen reëel risico. Bovendien zit Nederland, net als de rest van de Eurozone, gevaarlijk dicht bij deflatie en des te verder van het inflatiedoel van de Europese Centrale Bank van 2%. Met andere woorden, een beetje inflatie zou helemaal geen kwaad kunnen.

Het laatste bezwaar, de kapitaalvlucht, is misschien wel de belangrijkste. Hoe voorkomen we dat al het kapitaal ons land uitvloeit als gevolg van de kapitaaltaks? Eerst wil ik graag benadrukken, dat het netto effect van die taks maar voor een heel klein deel van de Nederlandse bevolking nadelig is, omdat de betaalde kapitaalbelasting voor bijna iedereen minder is dan het basisinkomen. Twee-ouder gezinnen zouden in dit plan 24.000 euro op jaarbasis als basisinkomen krijgen. Alleen huishoudens met meer dan 480.000 aan kapitaal zouden dus netto op deze maatregel achteruitgaan. Volgens de onderstaande grafiek van het CBS is dat slechts 7% van de Nederlandse huishoudens.

Aangezien de regels voor het betalen van de kapitaalbelasting natuurlijk hetzelfde moeten zijn als de voorwaarden voor het ontvangen van het basisinkomen, verdwijnt voor 93% van de huishoudens de prikkel om te vertrekken al. Voor de overige 7% zou bijvoorbeeld de Nederlandse nationaliteit de verplichting kunnen geven om de kapitaaltaks te betalen. Het afzien van die nationaliteit zal voor veel mensen te ver gaan om van belastingverplichtingen af te komen. Wat betreft het niet aangeven van vermogen aan de Belastingdienst kan ik beknopt zijn. Dat is fraude en dat moet worden bestraft. Dat zal het ook steeds vaker worden, want internationale verdragen dwingen steeds meer belastingparadijzen informatie over gestald geld te delen.[5]

Tot slot de voordelen nog even op een rijtje. Omdat het niet alleen groei bevordert, maar ook met een minimale bureaucratie gerealiseerd kan worden, beloont dit plan werk en prestatie i.p.v. op je lauweren rusten en pakt een het de ongelijkheid tussen generaties (ouderen zullen meer kapitaaltaks betalen en iedereen krijgt het basisinkomen). Verder bestrijden dergelijke maatregelen de groeiende ongelijkheid en daarmee het steeds grotere belang van afkomst, waar talent en hard werk de maatstaven zouden moeten zijn. Nee, het zal niet morgen ingevoerd kunnen worden. En nee, de effecten zullen niet van tevoren precies uit te rekenen zijn. Maar het is wel een stip op de horizon, een werkbare utopie en een visie waar, wat mij betreft, geen olifant voor zit die het zicht belemmert.

 

Groningen, juni 2014

Harro Boven

Student Internationale Betrekkingen en Economie RUG; Lid van jonge democraten en D’66

Bovenstaande artikel is op persoonlijke titel geschreven.

[1] http://www.wrr.nl/actueel/nieuwsbericht/article/hoe-ongelijk-is-nederland/

[2] http://www.wrr.nl/publicaties/publicatie/article/hoe-ongelijk-is-nederland-een-verkenning-van-de-ontwikkeling-en-gevolgen-van-economische-ongelijkhe/

[3] Bregman noemt nog meer voordelen in zijn stuk https://decorrespondent.nl/10/waarom-we-iedereen-gratis-geld-moeten-geven/580673280-49c8eb9e

[4] Zie ook: https://decorrespondent.nl/3/de-oplossing-voor-bijna-alles-minder-werken/115335-ad6c6f0b van Bregman.

[5] http://www.economist.com/news/finance-and-economics/21601880-it-will-soon-be-lot-harder-hide-money-overseas-data-revolution

Het bericht Basisinkomen en kapitaaltaks: een droomhuwelijk verscheen eerst op Vereniging Basisinkomen.