website basisinkomen.nl opgenomen in archief de Koninklijke Bibliotheek

In het kader van het initiatief van de Koninklijke Bibliotheek (KB) om een selectie van Nederlandse websites te bewaren voor toekomstig onderzoek, willen wij ook uw website archiveren en voor de lange termijn bewaren. Het gaat om de website en eventuele bijbehorende subdomeinen die toegankelijk zijn via de volgende URL(s):
http://basisinkomen.nl/

Websites bevatten vaak waardevolle informatie die niet analoog verschijnt en die ten gevolge van de grote ‘omloopsnelheid’ het risico loopt voorgoed verloren te gaan. Dat websites als ‘digitaal erfgoed’ het behouden waard zijn, is internationaal erkend in het Unesco Charter on the Preservation of the Digital Heritage uit 2003. Het signaleert dat digitaal erfgoed verloren dreigt te gaan en dat het bewaren daarvan voor gebruik door de huidige en toekomstige generatie onderzoekers zeer urgent is.

Als nationale bibliotheek is de KB wettelijk verantwoordelijk voor het verzamelen, beschrijven en bewaren van in Nederland verschenen publicaties, al of niet elektronisch. De KB ziet het als haar taak om ook websites duurzaam te bewaren en raadpleegbaar te houden voor toekomstige generaties en ze te behoeden voor verlies door bijvoorbeeld technologische veroudering.
Om die reden archiveert de KB websites die als verzameling een representatief beeld geven van de Nederlandse cultuur, geschiedenis en samenleving op het internet.

Uw website zal daartoe gearchiveerd en duurzaam opgeslagen worden. Het archiveren zal voor het eerst gebeuren vanaf 13 december 2015. Daarna zullen regelmatig opeenvolgende versies opgenomen worden. De archiefversies worden beschikbaar gesteld aan een algemeen publiek via de website van de KB.
Aan gebruikers van het archief zal in een disclaimer duidelijk kenbaar worden gemaakt, dat de auteursrechten berusten bij de oorspronkelijke rechthebbenden en dat zij voor commercieel gebruik van de gearchiveerde websites toestemming van de rechthebbenden nodig hebben. Daarnaast zal duidelijk worden vermeld dat het een door de KB gearchiveerde versie betreft en zal er een verwijzing naar de originele website worden opgenomen.

De KB zal uw site archiveren met behulp van het programma Heritrix [1]. Deze software is zo ingesteld dat uw webserver er weinig tot geen last van zal ondervinden. We streven er naar om de webpagina’s op het toegankelijke deel van de site zo volledig mogelijk te archiveren. Eventuele beperkende aanwijzingen in het zgn. robots.txt-bestand [2] zullen we daarbij negeren.

Meer informatie over Webarchivering op de KB is te vinden op:
http://www.kb.nl/organisatie/onderzoek-expertise/e-depot-duurzame-opslag/webarchivering

Met vriendelijke groet,

Lucinda Jones
Hoofd Collecties
Koninklijke Bibliotheek
[1] http://en.wikipedia.org/wiki/Heritrix
[2] http://nl.wikipedia.org/wiki/Robots.txt

Het bericht website basisinkomen.nl opgenomen in archief de Koninklijke Bibliotheek verscheen eerst op Vereniging Basisinkomen.

Verslag 1 maart 2015 Basisteam Amsterdam

Eerste bijeenkomst op 01-03-2015 van het basisteam OBI (onvoorwaardelijk basis inkomen)

regio Amsterdam in het Huis van de Wijk Rivierenbuurt Rijnstraat 115

 

Aanwezig:

Eric Binsbergen (gespreksleider), Ronald van Eerten, Hansje Kalt, Michiel Kassies, Sytse Kooi,

Robert Souman, Harry Ebbink, Nel van den Brink, Emy Hug, Martin Schenderling, Christine Verwey, Thijs Schouten en Wimke Schnitger (verslag)

Afwezig met en zonder bericht:

Florie Barnhoorn, Paul Verberne, Jacqueline van der Veer, van Eijndhoven en Oltheten

 

Opening door Eric Binsbergen

Deze bijeenkomst is georganiseerd om een basisteam OBI regio Amsterdam op te richten. Het idee tot dit initiatief is bij hem ontstaan op de nieuwjaarsbijeenkomst van de landelijke vereniging OBI in januari 2015, daar met de vice-voorzitter van de vereniging Wim Gielingh doorgesproken en vervolgens in gang gezet.

 

Agenda:

  1. Kennismakingsrondje aanwezigen
  2. Brainstormen over actiepunten, inventarisatie bestaand folder en studiemateriaal en verkenning verspreidingsmogelijkheden ideeen basisinkomen via sociale media e.d.
  3. Gemaakte afspraken

 

Na een informatief kennismakingsrondje onder de aanwezigen/teamleden (zie bladzij 3 Onvoorwaardelijk en onvermijdelijk basisinkomen) wordt overgegaan tot agendapunt 2.

 

Mogelijke actiepunten:     

 

Verspreiden van informatie bij (eigen) verenigingen/clubs (zoals sportvereniging, boekenclubs, etc.), buren, kennissen, belangenbonden (vakbond, ouderenbonden, bijstandbond) etc. etc. Denk/werk aan en besef het belang van een duidelijke en overtuigende presentatie

 

Aanmaken van een eigen facebookpagina

 

Politieke partijen benaderen (teamleden hebben connecties/zijn lid van PvdA, Groen Links en D’66: idee moeten wij niet lid worden van ook andere partijen?)

 

Verspreiden/uitdelen van folders in de buurt (niet iedereen is het hier mee eens)

Hierbij bijvoorbeeld gebruikmaken van bestaand materiaal: folder Recessie? Tijd voor het basisinkomen van Michiel Kassies. Overigens, een uitstekende folder die een grote oplage en verspreiding verdient: bij de landelijke vereniging slechts beperkt aanwezig?)

 

Artikelen/ingezonden brieven schrijven voor kranten (ieder een andere krant en eigen stuk?)

Zendtijd bij televisie/radioprogramma’s claimen (locale, landelijke zenders (R4TV, AT5, Buitenhof, Standpunt NL, DWDD etc.)

 

Verslag van deze bijeenkomst doorsturen naar onze landelijke vereniging en naar de website/facebookpagina Huis van de Wijk Rivierenbuurt.

 

Overige info:

Sytse:              Michiel van Hasselt heeft een boek geschreven ‘ Politiek in

verzorgingsstaat Nederland’. Hier in staat een hoofdstuk over OBI. Hij is bezig met een nieuw boek en zoekt gesprekspartners: mail naar Cives@ziggo.nl

Eric:                 5 april is er weer een uitzending van Tegenlicht over OBI.

Wimke:             Op deze aflevering van Tegenlicht volgt waarschijnlijk een bijeenkomst in

Pakhuis de Zwijger’. Is misschien leuk om hier met z’n allen naar toe te gaan?

Hansje             Verwijst naar haar afstudeerscriptie “Een OBI in Utopisch Perspectief”. Zij deelt

exemplaren ervan uit.

 

 

Concrete afspraken

 

Taak Teamlid Datum
Facebook pagina aanmaken Wimke < 19/04/2015
Opsturen digitale versie herziene folder OBI

Opsturen berekeningen financiele haalbaarheid basisinkomen

Michiel

 

Harry

< 19/04/2015
Contact PVDA + Groenlinks inventariseren stand van zaken opvattingen OBI Robert < 19/04/2015
Contact D66 inventariseren stand van zaken opvattingen OBI Ronald < 19/04/2015
Contact R4tv zendtijd

 

 

Contact AT5

Christine (Nel + Hansje en/of jonger teamlid stellen zich beschikbaar voor interview)

Emy zoekt contact (Stelling

Amsterdam

< 19/04/2015
Contact landelijke vereniging Eric < 19/04/2015

 

Volgende bijeenkomst: 19/04/2015, zelfde locatie, zelfde tijd van 15.00 – 17.00 uur in het Huis van de Wijk Rivierenbuurt, Rijnstraat 115.

 

 

 

Onvoorwaardelijk Basis Inkomen, onvermijdelijk en zeer gewenst

 

Tijdens het kennismakingsrondje kwam een lange lijst van pluspunten op tafel die de aanwezige teamleden opsomden als reden voor hun grote interesse in het OBI (en daarom ook van lid zijn van de landelijke vereniging). De teksten van Rutger Bregman, schrijver van het boek Gratis Geld voor Iedereen, dienden voor velen als inspiratiebron. Hieronder een greep uit die lijst:

 

het is een simpel en eenvoudig idee met grote potenties en vergezichten, bekende en

onbekende. eindelijk weer eens een utopisch idee dat concreet uitzicht biedt op verandering die mensen rust en hoop geeft, de tegenstelling links – rechts verzacht, voor religieuze partijen toch een duidelijke sociale component heeft, echte armoede uitbant, uitgaat van de creatieve mens en niet van de luie mens (en al zullen er altijd luie mensen zijn, goed dat die er ook zijn).

de komst van het basisinkomen is onvermijdelijk: door automatisering/robotisering zal de groei van banen blijven achterlopen, het leger ambtenaren/hulpverleners/regelingen nodig om werkelozen een bestaansminimum uit te keren wordt onbetaalbaar en de controledwang van de overhead (tandenborstels) contraproductief en schendt elke privacy.

 

financiele haalbaarheid, er zijn hier en daar al modellen opgesteld die de financiele haalbaarheid aangeven van een basisinkomen tussen 1000 en 1500 euro. tegelijk biedt de invoering van een basisinkomen kansen voor herijking van belastingaangifte en BTW-stelsel. meer belasting op vermogen, minder op arbeid, meer BTW voor luxegoederen, ongezond consumptiegedrag en fossiele energieslurpende en dieronvriendelijke zaken (Piketty en Pigouviaanse belastingen, zie boekje Rutger Bregman).

 

nieuwe definities van het begrip arbeid/betaalde baan: mensen willen uiteindelijk toch zinvol en enigermate gestuctureerd bezig zijn met werk, naast hun relaties, opvoeding kinderen, sporten vakanties, lezen, etc. het leger van werkelozen (wie krijgt tegenwoordig nog na z’n 40ste een baan als hij/zij is ontslagen?) en overtollige ambtenaren (na invoering van het basisinkomen) kan met het basisinkomen toch aan de slag gaan met arbeid, waarom niet als vrijwilliger en/of een eigen bedrijfje of een klein ‘ouderwets’ baantje. Laten vakbonden en werkgevers eens op de agenda zetten hoe die nieuwe arbeid te definieren en te tolereren als werk.

 

er is ook al een lied over het onvoorwaardelijk basis inkomen. bekijk de videoclip van cinqo samen met de landelijke vereniging van de artisten pharao n yara ‘het goeie leven’.

 

 

 

 

 

 

 

 

Het bericht Verslag 1 maart 2015 Basisteam Amsterdam verscheen eerst op Vereniging Basisinkomen.

Pleidooi voor invoering van een basisinkomen in Nederland

 

Mijn-idee-isIdeeën, artikelen, TV uitzendingen, praatprogramma’s, bijeenkomsten over het basisinkomen zijn ‘hot’ vandaag de dag. Maar de invoering van een basisinkomen in Nederland is nog ver weg. Zodra voorstanders van de invoering van het basisinkomen zich uitspreken valt half Nederland over hen heen en roepen:

  • Wat, gratis geld voor mensen die daarna op hun gat gaan zitten om lekker niets te doen, of
  • Pas op, het arbeidsaanbod zal dalen, vanwege het basisinkomen laten mensen het afweten werk te zoeken, of
  • Hiermee wordt het probleem van een stagnerende werkgelegenheid niet opgelost, of
  • Hoe dat te betalen?

Deze tegengeluiden worden gehoord, zowel in rechtse, linkse als confessionele hoek, en uitgesproken door de regering en politieke partijen. Ook respectabele instituten als de vakbeweging, het CPB, CBS zien er niets in. Waarom gaat bij deze instituties het licht niet aan?

Gelukkig komt er wat meer beweging. Op stedelijk en regionaal wordt op steeds meer plekken gesproken over de start van experimenten die richting basisinkomen wijzen. Wethouders, sommige lokale afdelingen van politieke partijen en groepen voorstanders basisinkomen maken zich sterk voor proeven met een tijdelijk ‘regelloze’ uitkering van de bijstand.

Dit artikel focust op een aanzienlijk bredere reikwijdte: invoering van een basisinkomen voor en in heel Nederland. Daartoe de volgende drie paragrafen:

  1. Wat is een basisinkomen, voor wie, welk bedrag?
  2. Argumenten voor een basisinkomen.
  3. Invoering basisinkomen met rekenmodellen.

1.  Wat is een basisinkomen, voor wie, welk bedrag?

Het basisinkomen is een bij maatregel wettelijk jaarlijks vast te stellen en aan te passen bedrag. Het basisinkomen wordt maandelijks aan Nederlanders

  • vanaf 18 jaar
  • met een Nederlands paspoort
  • woonachtig in Nederland
  • tot aan zijn/haar dood door de staat uitbetaald.

In hoeverre EU- en andere regels uitbetaling van een basisinkomen aan Nederlanders niet in Nederland woonachtig, respectievelijk aan niet-Nederlanders wel in Nederland woonachtig, kan verbieden of juist verordonneert, zal nader moeten worden uitgezocht.

Het verwerven van inkomen naast het basisinkomen wordt niet door regels verboden. Verdiensten in geld of natura via betaald en onbetaald werk zijn toegestaan. Het delen met een ander of meer personen van een woning en/of huishouden staat behoud van ieders individuele basisinkomen niet in de weg. Ook vermogen is geen sta in de weg, voor zover niet aan banden gelegd door bestaande en nieuwe belastingwetten.

Meningen en standpunten over de hoogte van het basisinkomen verschillen, ook in de kring van voorstanders. Aan het eind van dit artikel worden rekenmodellen getoond met varianten van €1000 (oplopend met steeds €100) tot €1800 per maand. Dit artikel kiest voor de variant van een basisinkomen van €1500 bruto per maand.

Dit artikel kiest er ook voor Nederlanders vanaf 18 – 24/25 jaar een getrapt basisinkomen te verstrekken. Vanaf 18 jaar loopt het basisinkomen op van €800 (18,19 en 20 jaar) naar €900 (21 – 22 jaar), naar €1000 (23 jaar) en €1100 (24 jaar).

 2.  Argumenten voor het basisinkomen

Een bredere kijk op arbeid en werk, en de vele daaraan gekoppelde zaken als arbeidsmarkt, loon/salaris, werkeloosheid, arbeidsmotivatie, werkgelegenheid, etc. etc.

Deze bredere kijk houdt in dat onder werk zowel betaalde als onbetaalde arbeid wordt verstaan. Er zijn drie groepen werkers te onderscheiden.

De eerste groep omvat de betaalde werkers/arbeiders, zoals de bouwvakker, de ambtenaar, de ceo van een wereldconcern, de voetbalprofessional, de medicus, de verpleegkundige, de zzp-er, de opbouwwerker.

De tweede groep zijn de onbetaalde arbeidskrachten: de mantelzorgers, de vrijwilligers, de huisvrouwen/mannen, de arbeidsgehandicapten, de studenten, de stagiaires, etc. etc.

Dus ook studeren, een opleiding of stage doen, wordt hier als onbetaald werken begrepen. Dit geldt eveneens voor de vrijwilligers, die soms – veelal kleine – vergoedingen in geld of natura krijgen (bijvoorbeeld de bioscoop vrijwilliger die gratis toegang krijgt in zijn/haar bioscoop).

De derde groep zijn diegenen die zowel betaald als onbetaald werk verrichten: de advocaat met een onbezoldigde bestuurs-baan in zijn vrije tijd, de zzp-er die onbetaald klusjes bij ouderen doet, de AOW-er die tegen een klein loon kranten bezorgd, de huisvrouw die een dag per week als invalkracht betaald werkt in het onderwijs, de student met in de avond een betaald horecabaantje etc. etc.

Waarom rekenen wij al die drie groepen niet tot de gezamenlijke groep van werkers, die betaalde en/of onbetaalde arbeid verricht? Waarom tellen al die mensen niet mee in statistieken over werkgelegenheid, de arbeidsmarkt, etc. Alleen op die manier is een juist en echt beeld te krijgen hoe het feitelijk met de werkgelegenheid, de arbeidsethos van de Nederlander boven de 18 jaar is gesteld.

De hamvraag is natuurlijk of wij Nederlanders het er over eens zijn dat al de genoemde mensen arbeid/werk verrichten.

Het antwoord op deze vraag is ja. Immers, zijn wij het er niet over eens dat opvoeding en verzorging van kinderen werken is? Geldt niet hetzelfde voor de mantelzorger, de studerenden? Niet alleen de professional werkt, ook de vrijwilliger zonder loon/salaris.

Zo redenerend is vast te stellen dat velen in Nederland werken/arbeiden, betaald en onbetaald. Het is tijd om anders aan te kijken tegen betaald en onbetaald werken, en daarmee het huidige gebruik van de begrippen werk en arbeid aan te passen met de daaraan gekoppelde begrippen arbeidsmarkt, werkeloosheid etc. etc. En ook om afstand te nemen van kwalificaties van zij die geen betaald werk hebben als ‘luiaards, bankzitters, profiteurs’.

Vandaag de dag spelen met name de automatisering en robotisering een grote rol en doen hun effecten op de betaalde werkgelegenheid gelden. Feit is dat voor de 50 plusser het vinden van een betaalde baan kan worden vergeten. In plaats van een stijgen van de huidige betaalde werkgelegenheid kan beter van een daling worden uitgegaan. Een oplossing voor de structurele aanwezigheid van een fors tekort aan betaalde arbeidsplaatsen is er niet, ondanks al het positieve geluid dat vele partijen steeds maar uitdragen, tegen beter weten in.

Anderzijds, wij worden steeds ouder, er ontstaat een kolossale vraag naar mantelzorg voor ouderen. Ook de druk van de politiek op de burger om – onbetaald – mee te doen aan onze participatiemaatschappij, wordt steeds opgevoerd. Met andere woorden: genoeg onbetaalde werkgelegenheid.

Laten wij hierop inspelen en het betaald en onbetaald werken meer als gelijken naast elkaar zetten. Dit niet alleen in waardering, voelen en morele erkenning, maar ook met geld in de vorm van het basisinkomen. Inderdaad, daarom wordt van inkomen gesproken en niet van een uitkering.

Een steviger bestaanszekerheid en afdekking van inkomensrisico’s, ontstaan van een relaxter maatschappelijk gebeuren met meer ruimte voor duurzaamheid, cultuur, gezondheid, solidariteit, eigen ondernemingszin en minder dominantie van vraag en aanbod van enkel betaald werk.

Met het basisinkomen verwerven Nederlanders vanaf 18 jaar tot aan zijn/haar dood bestaanszekerheid. Net zoals nu de AOW doet voor de oudere en tot voor 5 jaar geleden de algemene heffingskorting elke Nederlander van 18 – 65 jaar zonder uitkering een bedrag uitkeerde of ervoor vrijstelde van inkomstenbelasting. In 2011 was dat €165 per maand, de zgn. ‘aanrechtsubsidie’. Beide zaken zouden opgevat kunnen worden als een soort basisinkomens avant la lettre.

Ontslagen worden, starten als zzp-er, stage doen zonder loon, doorstuderen vanaf je 18e, opleidingen volgen, in

deeltijd betaald gaan werken, als huisvrouw/man taken op je nemen, al deze zaken krijgen een wat makkelijker te (ver-) dragen opgave door de aanwezigheid van een basisinkomen.

Net zoals bij die bredere kijk op werk en arbeid, waardoor meer gelijkheid tussen onbetaald en betaald werken kan worden ervaren, geeft de zekerheid van een basisinkomen meer vertrouwen bij burgers in een functioneren als volwaardig lid van de gemeenschap. Het maatschappelijk gebeuren krijgt daardoor een relaxter karakter, met meer ruimte voor duurzaamheid in de wereld, minder nadruk op als maar meer en meer consumeren, aandacht voor (geestelijke) gezondheid, meer plek voor cultuur en ondernemingszin en ook plaats voor de gehandicapte mens: kortom inperking van de overmatige aandacht voor bijna uitsluitend groeicijfers en de markt van betaald werken. Invoering van het basisinkomen roept een halt toe aan de steeds toenemende tweedeling in onze maatschappij en geeft meer ruimte voor groei van de noodzakelijke solidariteit tussen burgers.

De-bureaucratisering, meer transparantie en eenvoud, afslanking overheidsapparaat, ontstaan van een reservoir aan arbeidskrachten beschikbaar voor nieuwe taakinvulling, en afname fraudegevoeligheid.

Invoering van een voldoende basisinkomen betekent dat een veelheid van regelingen, wetten, toeslagen, uitkeringen etc. etc. in de prullenbak kunnen verdwijnen. De overheid wint hiermee aan transparantie en eenvoud.

Het effect van zo’n de-bureaucratisering is nauwelijks te bevatten. Wel is duidelijk dat het overheidsapparaat kan afslanken. Daarnaast is het potentieel aan arbeidskrachten bij de overheid ook deels inzetbaar en te gebruiken voor:

  • versterking sectoren als belastingdienst, zorg,onderwijs, schuldhulpverlening, milieu
  • opknippen van fulltime banen in deeltijdwerk voor verruiming aanbodszijde van betaald werk
  • initiëren van nieuwe en aanvullende taakopvattingen in overheidsbanen met meer aandacht voor maatwerk, actief de wijk ingaan om daar onderzoek te doen naar de werkelijke (financiële) problemen van de burger en te vragen naar zijn/haar maatschappelijk functioneren (betaald en onbetaald werken, beheersing Nederlandse taal, leerplicht, ondernemerspraktijken, woonsituatie).

De de-bureaucratisering van het overheidsapparaat is een grote operatie en vraagt om de nodige reorganisaties, herschikkingen en om- en bijscholing, op gemeentelijk zowel als rijksniveau.

De rechtvaardiging voor deze veranderingen komt voort uit de opvatting dat burgers niet alleen rechten hebben, maar dat de democratische samenleving ook verplichtingen inhoudt. Uitdrukkelijk is geen optreden aan de orde vanwege het streven van de overheid naar George Orwell’s ‘big brother watching you’ staat. Noch is de opzet in het geding af te glijden naar een maatschappij van willekeur waarbij de nieuwe ambtenaar wel even bepaalt wie wat en hoe. Het gaat om een optreden met open vizier, gegrond op eenduidige regels, gericht op uitleg voor en controle van de burger en in voorkomend geval leveren van maatwerk. Hierbij zijn ook beoordelingen aan de orde.

Een ander beoogd effect van deze de-bureaucratisering is de afname van de fraudegevoeligheid. Controles, onderzoek, interviews blijven weliswaar bestaan, maar gebaseerd op een eenvoudiger en eenduidiger systeem, met als doel een meer waarheidsgetrouw en realistischer beeld te verkrijgen over theorie en praktijk. Dit kan bijdragen tot een relaxter maatschappelijk gebeuren: burgers weten waar zij aan toe zijn, geen verlokkingen meer om te frauderen vanwege ons huidig te complex geworden stelsel van sociale zekerheid, met mazen in het net op velerlei gebieden, zowel voor de lagere, midden als hogere inkomens.

De invoering van een basisinkomen in heel Nederland is financieel haalbaar.

Het vierde argument voor invoering van het basisinkomen in

Nederland betreft de financiële haalbaarheid. Weliswaar eerder een constatering dan een argument, maar daarom niet onbelangrijk, gegeven de vele sombere geluiden tegen het basisinkomen.

De derde paragraaf gaat dieper hierop in door cijfermatig de besparingen en tekorten van de overheid te benoemen die door de invoering ontstaan. Voor dit moment wordt volstaan met de constatering van financiële haalbaarheid, ondanks tekorten.

Natuurlijk zijn financiële cijfers van groot belang bij het bepalen wat wel en niet mogelijk is. Tegelijk is er de waarheid dat die cijfers niet uitsluitend de bepalende factor zijn. Anders gezegd: een tekort hoeft voor de staat niet tot afwijzing van een idee als het basisinkomen te leiden. Hoeveel heeft ons als belastingbetaler niet de redding van de banken gekost, Betuwelijn, Deltawerken, de hoge snelheidslijn NS, de diverse ICT- projecten, de nationale politie, Griekenland? Kosten, ook nog vaak eens met honderdtallen miljoenen overschreden. En al die kosten zijn inmiddels weer in de in- en uitkomsten van de staat opgenomen. Wij kunnen leven met een staatsschuld anno 2015 van €467 miljard, in 2009 was dat bedrag €349 miljard (Miljoenennota 2015). Een stijging in 7 jaar met €118 miljard.

Waarom steekt ons land niet de nek uit met het basisinkomen! Dit is een project met zeer grote intrinsieke waarde en kan nationaal een totaal nieuwe en uitdagende leefomgeving scheppen: werken om te leven en niet werken om te overleven.

Wellicht doen effecten op de langere termijn zelfs tekorten verdwijnen, het basisinkomen als geniale vondst en duurzaam medicijn voor vele kwalen.

Laten daarom de politieke partijen is ons land zich voor de invoering van het basisinkomen sterk maken en dit punt gezamenlijk als een soort nationaal programma boven op hun agenda zetten.

De wetenschappelijke bureaus van de verschillende partijen moeten zich wat wetenschappelijker met het fenomeen basisinkomen gaan bezig houden op grond van helderder en bredere definiëring van wat begrippen als werk en arbeid (betaald en onbetaald) en daaraan gekoppelde zaken inhouden.

Ditzelfde geldt trouwens voor andere wetenschappelijke instanties zoals het CPB en CBS en natuurlijk voor de diverse faculteiten van onze universiteiten. Voor die faculteiten komt er een ‘mer a boire’ aan mogelijkheden voor nieuw evaluatief onderzoek over de effecten van invoering van het basisinkomen op terreinen als gezondheid, gezondheidszorg, cultuur, samenleving, onderwijs etc. etc.

Ook de vakbeweging zou zich opnieuw kunnen uitvinden door zich niet alleen sterk te maken voor haar betaalde arbeiders, maar ook de niet betaalde werkers tot haar doelgroep te rekenen en er voor te zorgen dat de belangen van niet betaalde werkers inzake opleiding, positie en werkomstandigheden, aandacht krijgen.

Een vergezicht doemt op met beelden uit het verleden waarbij Adam Smith en Karl Marx gebroederlijk de arena betreden om hun reactie te geven op het onderwerp basisinkomen. In de plenaire discussie moeten beiden ruiterlijk toegeven dat hun theorieën niet tegenover elkaar staan, maar elkaar aanvullen: Marx voor het solide en solidaire fundament in elke maatschappij via het wettelijk basisinkomen. Smith met zijn mechanisme van vraag en aanbod, de markt, die mogelijk maakt dat individuen met een basisinkomen zich toch kunnen onderscheiden – binnen de grenzen van de wet – door over meer of minder middelen te beschikken om te leven naar eigen behoefte en goeddunken.

Beide heren als steunpilaren voor het basisinkomen. Geen vergezicht is tenslotte onmogelijk. Om met Rutger Bregman en Joris Luijendijk te spreken: ook de slavernij is uiteindelijk afgeschaft en het vrouwenkiesrecht is er ook gekomen. Nu is het tijd voor invoering van het basisinkomen, overal en te beginnen in heel Nederland.

 

3. Invoering basisinkomen met rekenmodellen.

Het is van essentieel belang de invoering voor heel Nederland te doen plaatsvinden.

Inderdaad, er worden op dit moment initiatieven ontwikkeld voor experimenten op gemeentelijk en/of regionaal niveau. Vaak dragen deze experimenten slechts ten dele de kenmerken van het basisinkomen zoals in dit artikel gepresenteerd. Zelfs indien die experimenten wel alle kenmerken zouden dragen, zullen er jaren van onderzoek volgen om het stempel ‘goedgekeurd’ te verwerven en de rest van Nederland kijkt toe en wacht de resultaten af.

Voorkeur verdient de start van het basisinkomen op nationaal niveau te doen plaatsvinden. Dan gaat het om een echte omwenteling, revolutie, op alle niveaus van onze samenleving. En gelijk die regionale experimenten is zo’n nationale omwenteling ook te begeleiden met wetenschappelijk onderzoek. Onderzoek dat resultaten oplevert, die aanleiding kunnen zijn tot bijstelling van het landelijk basisinkomen.

Na invoering in heel Nederland zijn heel wat zaken vervallen en vervangen door ieders individuele basisinkomen van €1500 bruto per maand. Het staat ieder individu vrij verdere verdiensten uit eigen inkomen en/of vermogen te genereren.

Wat is er verdwenen?

  • Verdwenen zijn AOW/ANW, Bijstand, Werkloosheiduitkeringen, Toeslagen huur, zorg, kinderopvang, kindgebondenbudget,
  • Arbeidsongeschiktheidsregelingen.
  • Ook geschrapt is de algemene heffingskorting.

Invoering van het basisinkomen maken wellicht ook zaken als het bestaan van jeugdloonregelingen overbodig. De eis van het minimumloon wordt gehandhaafd.

Het overzicht aan het eind van dit artikel toont een financieel plaatje met verschillende varianten (blz. 11). Dit artikel kiest voor de €1500 variant.

 

Variant €1500 bruto

In het voorgaande is kort aandacht besteed aan de AOW en de zgn. ‘aanrechtsubsidie’, als een soort basisinkomens avant la lettre (blz. 4). Op gelijke wijze is een basisinkomen van €1500 per maand te definiëren als een soort algemene heffingskorting van dezelfde hoogte voor iedere individuele burger.

In het financieel overzicht op blz. 11 worden zowel de directe besparingen vermeld als de extra inkomsten van de overheid via de inkomstenbelasting over alle basisinkomens die door diezelfde overheid worden uitbetaald. De uitbetaling van het basisinkomen gaat er vanuit dat de inkomsten van de overheid op peil blijven zoals vandaag de dag gelden. Met andere woorden premies volks- en werknemersverzekeringen, en inkomstenbelastingen box 1 blijven gehandhaafd. Misschien zijn enkele aanpassingen noodzakelijk, maar de essentie ervan blijft vooralsnog in takt.

De keuze voor de €1500 bruto variant vraagt mindere inkomens – en zeker diegenen die enkel het basisinkomen ontvangen – extra inspanningen te doen hun inkomen op te vijzelen. Bijvoorbeeld door het aannemen van betaald werk, of door met anderen een gezamenlijk huishouden vorm te geven.

Niettemin, er blijven mensen zonder energie/opleiding/ talent, met faillissementen/schulden, met te hoge leeftijd om meer inkomen te genereren dan die €1500 basisinkomen, of op andere wijze hun bestaansniveau op te waarderen.

Het NIBUD heeft uitgerekend dat tenminste €1300 netto per maand nodig is voor alleenstaande personen om een eigen huishouden te kunnen voeren. Daarom zal er – naar voorbeeld van de recent ingevoerde gemeenteregeling ‘individuele inkomenstoeslag’ – een reparatie-pot moeten komen voor de werkelijk tekortkomende gevallen. Deze reparatie is nog niet opgenomen in het financieel overzicht.

Met de uitvoering van die reparatie-pot worden ambtenaren belast van wie door het wegvallen van het hele huidige

regel- en wetgevingspakket de taken zijn verdwenen. Zij krijgen – zoals hiervoor beschreven – de nieuwe taak om de burger vertrouwd te maken met het fenomeen basisinkomen, zo nodig onderzoek te doen en aanvragen te beoordelen .

In de hiervoor om te vormen overheidsdiensten dient ook de schuldhulpverlening een plaats te krijgen. Het is een illusie te denken dat met de invoering van het basisinkomen deze kwestie tot het verleden zal gaan behoren.

Het eindsaldo van de berekening bij een basisinkomen bruto van €1500 komt uit op een tekort van €44 miljard. Er resteert dus een fors jaarlijks tekort. Veel besparingen zijn mogelijk. Een zeer redelijke en politiek haalbare maatregel zou zijn het verminderen van het basisinkomen voor jongeren tot 25 jaar. Daarmee kan ±5 miljard bespaard worden.

Als ook wordt meegenomen het eventueel afschaffen van de hypotheekrenteaftrek (10 miljard) en zelfstandigenaftrek (1,7 miljard) komt het tekort uit op (44 miljard, – 5 miljard, – 10 miljard, – 1,7 miljard) 27,3 miljard.

Daarnaast valt te denken aan afschaffen/beperken kosten voor re-integratie naar betaald werk van uitkeringsgerechtigden, verhoging sommige BTW tarieven (elektronica), legalisering softdrugs en daar accijns op heffen, verhoging belastingtarief op vermogen (box 3).

Dit zijn slechts enkele voorbeelden. Er ontstaan ook besparingen op terreinen van milieu, gezondheidszorg, duurzaamheid. Besparingen die niet op grond van feitelijke gegevens hier en nu in geld zijn uit te drukken. Daarom neemt dit artikel de vrijheid het in de tabel op blz. 11 vermelde eindsaldo van -/- €44 miljard (na extra genoemde besparingen €27,3 miljard) zonder aarzeling gewoon te laten staan. Dit in de overtuiging dat het tekort in de zich ontwikkelende praktijk na de invoering van het basisinkomen – ondersteund door divers gedegen onderzoek –, op termijn een substantieel minder drastische omvang zal aannemen.

Dus, met de landelijke invoering van het basisinkomen wordt een fundamenteel andere weg ingeslagen naar een meer egalitaire relaxtere, meer solidaire, duurzamere, culturelere, mensvriendelijkere maatschappij met minder kapitalisme, consumentisme en overspannenheid. De €1500 bruto variant is hiervoor prima vertrekpunt.

Op pagina 11 volgt nog het financiële overzicht, gemaakt door Harry Ebbink (lid basisteam Amsterdam, VBi).

 Amsterdam, augustus 2015

Eric Binsbergen, voorzitter basisgroep Amsterdam, landelijke Vereniging Basisinkomen

Aanzet tot schrijven dit artikel was een lezing voor de basisgroep Amsterdam door Michiel van Hasselt, oud-voorzitter VBi en zelf ook bezig met een artikel over invoering van het basisinkomen in Nederland. Dit artikel verschijnt binnenkort.

 

Het bericht Pleidooi voor invoering van een basisinkomen in Nederland verscheen eerst op Vereniging Basisinkomen.

Een handreiking voor het voeren van de discussie bij de komende FNV avonden

Tussen 17 november en 4 december 2015 organiseert de FNV afd. UG (uitkeringsgerechtigden) op 18 plaatsen in Nederland informatie/discussie bijeenkomsten over het basisinkomen, onder de noemer:

Een eerlijke(r) verdeling van werk en inkomen!  

Is het basisinkomen een goed middel om dat te bewerkstelligen?  

Of is het middel erger dan de kwaal?

Aanmelden via ugowelkom@bg.fnv.nl met naam, adres en mailgegevens en naar welke plaats je wil gaan
(zie voor de data en plaatsen helemaal onderaan) 

Een eerlijke(r) verdeling van werk en inkomen!

Werk en inkomen[i] is zo’n thema dat je aardig wat hoofdbrekens kan bezorgen.
Zij hangen ongetwijfeld samen. Zijn zij echter een op een aan elkaar gekoppeld?
Horen zij een op een aan elkaar gekoppeld te zijn?

De dagelijkse werkelijkheid laat wat anders zien. Van het percentage wil ik afwezen. Een groot deel van het werk in de wereld wordt niet verricht in loondienst. Een groot deel wordt zelfs verricht zonder dat daar een financiële vergoeding tegen over staat.

Waar gaat het nu om tijdens deze bijeenkomsten?

Om een eerlijker verdeling van werk?

Of om een eerlijker verdeling van inkomen?

Het gaat natuurlijk om een eerlijker verdeling van loondienst.

Laat loondienst zich wel anders regelen dan door het vrije spel op de markt van vraag en aanbod?

Is de manier waarop thans geprobeerd wordt dit te regelen met behulp van bijvoorbeeld de participatiewet niet een afkeurenswaardige manier van in het leven roepen van flutbanen? Het dwingen van mensen om dingen te doen waarvoor zij niet in de wieg voelen gelegd?

Is in de laatste dertig/veertig jaar niet duidelijk geworden dat alle maatregelen die geprobeerd werden geen succes hadden? (Rutger Bregmans e.a.)

Is het niet zo dat in de laatste jaren de werkeloosheid min of meer constant hoog is gebleven?

 Werkeloosheid 2004 - 2016              Bijstand 2004-2014
Beiden van de CBS website.

Is het basisinkomen een goed middel om dat te bewerkstelligen? 

Door invoering van de meest ideale/complete/volwaardige vorm van het basisinkomen zoals dit door de VBi, UBIE en BIEN wordt voorgestaan (Iedereen, individueel, onvoorwaardelijk,hoog genoeg) zouden verschillende doelen zeker worden bereikt, namelijk:

  1. Alle mensen die minder inkomsten hebben dan het basisinkomen hoog zou zijn zouden er op vooruitgaan.
  2. De armoede(val) zou in principe de “wereld” uit zijn geholpen
  3. De druk die iedereen in deze samenleving ervaart onder invloed van de “ratrace” hoeft niet meer voor iedereen vanzelfsprekend te blijven

Nu is er met betrekking tot vrijwel alle criteria die de VBi c.s. aan het basisinkomen verbind nogal wat te steggelen. Nog lang niet iedereen is het met elkaar eens hoe deze in de praktijk waar gemaakt kunnen worden. Mede hierdoor staan verschillende mogelijkheden tot onvoorwaardelijke basisvoorzieningen ter discussie.

Zoals iedereen weet wordt er in veel gemeenten gesproken over een experiment met een onvoorwaardelijke bijstand. Ook hiervoor geldt dat de armoedeval zou verdwijnen voor die mensen die het krijgen.

Zou dit de manier worden waarop onvoorwaardelijke basisvoorzieningen gerealiseerd zouden kunnen gaan worden, dan vallen er nog veel mensen buiten deze boot. Er zijn immers ook mensen die werken en toch niet genoeg verdienen om van te kunnen leven. Onduidelijk is of mensen die nu niet in aanmerking komen voor “de” bijstand omdat zij niet werk zoekende zijn ervoor in aanmerking zouden komen. Als dit niet het geval is zou een van de positief effecten van het ideale basisinkomen in ieder geval verloren gaan, namelijk dat mensen – door het hebben van minder geldzorgen door het basisinkomen dat zij krijgen – zich in ieder geval niet om financiële redenen bezwaard hoeven te voelen om vrijwilligerswerk te gaan doen in welke vorm dan ook, of te studeren of wat zij op een bepaald moment dan ook nodig vinden.

Ook verwachten we dat na invoering van het ideale basisinkomen meer mensen parttime of in ieder geval minder uren per week zullen gaan werken dn nu het geval is en dat daardoor meer arbeidsuren/-plaatsen voor anderen vrij zullen komen.

Op deze manier verwachten wij, zal de invoering van het ideale basisinkomen bijdragen aan een betere verdeling van werk, zowel voor wat betreft de verhouding werk in loondienst als op eigen initiatief, als voor wat betreft het aantal arbeidsplaatsen dat in loondienst zal vrijkomen.

Of is het middel erger dan de kwaal?

Waar is men bang voor?

De meest gehoorde tegenwerpingen zijn:

  1. Dat is niet te betalen! Of: Wie moet dat dan betalen?/Hoe gaan we dat betalen?
  2. Niemand gaat meer werken
  3. De sociale samenhang wordt verstoord

Vrijwel alle voordelen als nadelen die aangevoerd worden als gevolg van de invoering van het basisinkomen berusten op aannames.

De enige vaststaande gevolgen zijn de eerder genoemde drie.

Voor wat betreft de financieringsmogelijkheid zal verwezen moeten worden naar een commissie van deskundigen die de herziening van het belastingstelsel die ervoor nodig is uit gaan werken.

Voor wat betreft de vrees dat niemand meer zal gaan werken of in ieder geval niemand het “vuile” werk meer zal willen doen, moet verwezen worden naar de hervorming van het “loongebouw waarin wij leven”. Te verwachten is inderdaad dat mensen die nu onderbetaald worden zullen eisen beter loon naar werken te ontvangen. Naar mijn verwachting zal er een reeks aan loononderhandelingen het gevolg zijn, waarin het loongebouw zal worden verbouwd tot een dan adequate hopelijk gebaseerd op een rechtvaardige prijs voor alles en iedereen. Hier ligt volgens mij een taak voor de vakbeweging in de ontwikkeling naar de realisatie van het basisinkomen toe.

Voor wat betreft het verlies aan sociale samenhang mag verwezen worden naar de resultaten van verschillende experimenten met vormen van het basisinkomen in India, Namibië, Oeganda, Canada en andere plaatsen (zie o.a. Rutger Bregman).

Zowel sociologisch, als medisch en criminologisch onderzoek hebben uitgewezen dat grotere inkomens en vermogens verschillen in een samenleving hand in hand gaan met een toename van problemen op medisch, criminologisch als sociologisch gebied. Verwacht mag worden dat door een gedeeltelijke nivellering zoals met het basisinkomen zal worden bereikt een verbetering in deze opzichten te zien zal zijn.

Werken en het sociale contact dat ook met werken samengaat is een levensnoodzaak voor de mens. Wie eenzaam is verpietert.

Mensen die noodgedwongen ontslagen worden vinden het ergst dat zij geen bijdrage meer kunnen leveren.

Het basisinkomen is nog nergens gerealiseerd en zal ook niet van de ene op de andere dag gerealiseerd kunnen worden. Het zal met vallen en opstaan gaan. Steeds beter. De aannames kunnen slechts worden geverifieerd of geloochenstraft door het doen van experimenten. Ook bij het tot stand brengen hiervan kan de vakbeweging een rol spelen. Sommige aannames kunnen pas op de lange duur worden geverifieerd/geloochenstraft als iedereen een basisinkomen heeft.

Praat mee op een van de bijeenkomsten in uw regio. Je kunt je hiervoor aanmelden voor de informatie & discussiebijeenkomsten over het basisinkomen najaar 2015 via ugowelkom@bg.fnv.nl met je naam, adres en mailgegevens en naar welke plaats je wil gaan (Rotterdam maandagmiddag 23 november). Organisatie: FNV uitkeringsgerechtigden

Bijeenkomsten FNV Basisinkomen worden gehouden in/op:

  • Groningen dinsdagmiddag 17 nov
  • Roosendaal dinsdagmiddag 17 nov
  • Tilburg dinsdagmiddag 17 nov
  • Amsterdam donderdagmiddag 19 nov
  • Goes vrijdagmiddag 20 nov
  • Den Bosch maandagmiddag 23 nov
  • Rotterdam maandagmiddag 23 nov
  • Leeuwarden dinsdagmiddag 24 nov
  • Zwolle dinsdagmiddag 24 nov
  • Urmond (L) woensdagmiddag 25 nov
  • Alkmaar donderdagmiddag 26 nov
  • Enschede of Hengelo (O) donderdagmiddag 26 nov
  • Leiden vrijdagmiddag 27 nov
  • Nijmegen maandagmiddag 30 nov
  • Eindhoven dinsdagmiddag 1 dec
  • Emmen dinsdagmiddag 1 dec
  • Nieuwegein donderdagmiddag 3 dec
  • Venlo vrijdagmiddag 4 dec

[i]
Werk               = arbeid = inspanning verrichten (in sommige talen slavernij)
= het verrichten van een taak
= bezigheid als bron van inkomsten

Werken           = werk doen, bezig zijn iets te doen
=  een taak, beroep of bedrijf uitoefenen als bron van inkomsten

Arbeid             = inspanning van lichamelijke en/of geestelijke krachten om iets tot stand te brengen
= inspanning verrichten (in sommige talen slavernij)

Inkomen          = de hele som die iemand in geld of geldswaarde geniet als opbrengst van vermogen, onderneming of arbeid.

Loon                = geldelijke vergoeding voor in diensverband verrichtte arbeid = salaris

Dienen            = geschikt/dienstig zijn, functie vervullen

Dienst             = het dienen

Loondienst      = het werken voor iemand tegen een bepaald loon

= een dienst , waar je een geldelijke vergoeding voor krijgt

Emancipatie     = de bevrijding van het drukkende gezag van maatschappelijke belemmeringen, conventies en wat niet al, zoals:

  1. De ratrace die de samenleving geworden is
  2. De macht van het geld
  3. De zuigkracht van de reclame
  4. Afhankelijke positie ten opzichte van werkgever, echtgeno(o)t(e), praktijkvreemde politici, praktijkvreemde ambtenaren, ouders eventueel
  5. carrièredwang
  6. het recht van de sterkste

Het bericht Een handreiking voor het voeren van de discussie bij de komende FNV avonden verscheen eerst op Vereniging Basisinkomen.

Focus op betaalde arbeid staat de participatiesamenleving in de weg

actief-burgerschapDe focus op betaalde arbeid staat de participatiesamenleving in de weg.
Zonder basisinkomen geen participatiesamenleving? Is het basisinkomen dé oplossing? 

Het basisinkomen biedt kansen. Dé oplossing is een mentaliteitsverandering.

Adriaan Planken heeft een handreiking geschreven voor mensen die deel willen gaan nemen aan de discussie avonden die de FNV op verschillende plaatsen in het land organiseert tussen 17 november en 4 december 2015 over het thema “Een eerlijke(r) verdeling van werk en inkomen”.[1]

Dit sluit aan bij de primaire impuls die tot het denken over een basisinkomen voor iedereen heeft geleid, namelijk “sociale zekerheid”.

Sociale zekerheid” moet hier breder worden opgevat dan alleen als het systeem dat wij hanteren voor sociale zekerheid voor mensen die anders geen middelen van bestaan zouden hebben, ook al ging het daar oorspronkelijk wel om. Het gaat hierbij ook om de vraag in wat voor wereld je wilt leven? In die van de ratrace? Ieder voor zich, god voor ons allen? Of in die waarin we zorg hebben voor elkaar en de gemeenschap als geheel. Een wereld waarin wij met elkaar delen en beheren wat ons in de schoot geworpen is aan materiële en immateriële “goederen”?

De laatste 40 jaar heeft de discussie in Europa geleid tot een kristallisatie van wat BIEN, UBIE en de VBi eronder verstaan, namelijk:

“Een gegarandeerd inkomen voor iedereen, individueel, onvoorwaardelijk en hoog genoeg om in materiële en immateriële basisbehoeften te kunnen voorzien.“

Steeds opnieuw geuite twijfels met betrekking tot het basisinkomen, zijn:

  • Is het wel te betalen?
  • Stopt niet iedereen met “werken”
  • Ondermijnt het niet de sociale samenhang? (Wat in feite een herhaling is van de eerste twee twijfels.)

Wat wil je echter met het invoeren van een basisinkomen bereiken?

Gaat het er alleen maar om te zorgen dat niemand meer in armoede hoeft te leven?
(Ook al zou dit op zich al voldoende reden zijn.)

Of wil je meer bereiken [2]?

Bijvoorbeeld:

  • De emancipatie van iedereen?
  • Verlaging van de criminaliteit?
  • Toename van het aantal banen?
  • Een meer ontspannen samenleving met alle positieve gezondheid- en sociale- effecten van dien?

De emancipatie van iedereen?
Dit wil zeggen: de bevrijding van het drukkende gezag van maatschappelijke belemmeringen, conventies en wat niet al, zoals:

  • De ratrace die de samenleving geworden is
  • De macht van het geld
  • De zuigkracht van de reclame
  • Afhankelijke positie ten opzichte van werkgever, echtgeno(o)t(e), praktijkvreemde politici, praktijkvreemde ambtenaren, ouders eventueel
  • carrièredwang
  • het recht van de sterkste

Er zijn verschillende zaken die mij in de gesprekken over het basisinkomen steeds weer storen, namelijk:

  • Dat de overheid het ons zou geven
  • Dat het om gratis geld zou gaan
  • Dat het basisinkomen een vervanging zou zijn van onze huidig sociaal zekerheidssysteem

De overheid heeft ons niets te geven. Wij geven dat onszelf. Wordt je bewust daarvan. Eis je recht op zeggenschap op.

Gratis geld”: Wat een onzin. Waarom zien we het niet als ons rechtmatig deel op wat de aarde en de stijgende welvaart ons geeft?

Uit het eerder aangehaalde onderzoek en uit her en der gedane experimenten met het basisinkomen blijkt overduidelijk dat mensen niet stoppen met werken. Ja, misschien minder werken voor een deel. Misschien ook wel voor het nemen van een “sabbatical”. Misschien voor het gaan doen of afmaken van een studie. Dit zou dan ten goede kunnen komen aan de spreiding van banen.

Wat wordt er bovendien bedoeld met werk?

Vrijwel altijd worden werk en inkomen een op een aan elkaar gekoppeld. Is dit terecht?[3]

De dagelijkse werkelijkheid laat wat anders zien. Van het percentage wil ik afwezen. Een groot deel van het werk in de wereld wordt niet verricht in loondienst. Een groot deel wordt zelfs verricht zonder dat daar een financiële vergoeding tegen over staat.

Uit het eerder aangehaalde onderzoek en uit her en der gedane experimenten met het basisinkomen is af te leiden dat de sociale samenhang juist zal toenemen met alle positieve sociale effecten van dien.

Het basisinkomen is echter niet bedoeld als een vervanging van ons huidige systeem voor het verschaffen van sociale zekerheid. Mede afhankelijk van de hoogte van het basisinkomen als het eenmaal ingevoerd gaat worden zullen er meer of minder toeslagen moeten blijven worden gegeven als de situatie waarin mensen leven daartoe aanleiding geeft doordat zij anders niet rond zouden kunnen komen.

Hoe dit eruit zal zien hangt af van hoe wij een en ander zullen realiseren met elkaar: burgers, bestuurders, ambtenaren en politici inbegrepen.

Dit geldt ook voor de betaalbaarheid van het basisinkomen.

De realisatie ervan zal niet van vandaag op morgen kunnen gebeuren en kan alleen maar stap voor stap met gissen en missen. Zoals het hele leven (en alles wat we met elkaar tot stand willen brengen).

Veel van de voordelen/positieve effecten en nadelen/negatieve effecten die in de gesprekken over het basisinkomen naar voren worden gebracht berusten op aannames. Om dezen te ontkrachten of te verifiëren zijn experimenten nodig. Goede experimenten waarmee de relevante vragen beantwoord kunnen worden. Hiervoor is een goede weldoordachte opzet nodig, die naar mijn mening allen door een multidisciplinaire groep deskundigen kan worden gemaakt. Zo’n groep moet volgens mij door een multidisciplinaire besluit van de regering en de kamers ingesteld worden, omdat geen enkele andere opzet serieus door hen behandeld zal worden.

Hoe de verdere ontwikkeling van onze omgang met het basisinkomen ook uit zal pakken: Zeker is dat door invoering van de meest ideale/complete/volwaardige vorm van het basisinkomen zoals dit door de VBi, UBIE en BIEN wordt voorgestaan (Iedereen, individueel, onvoorwaardelijk,hoog genoeg) zouden verschillende doelen zeker worden bereikt, namelijk: (dit zijn geen aannames)

  • Alle mensen die minder inkomsten hebben dan het basisinkomen hoog zou zijn zouden er op vooruitgaan.
  • De armoede(val) zou in principe de “wereld” uit zijn geholpen
  • De druk die iedereen in deze samenleving ervaart onder invloed van de “ratrace” hoeft niet meer voor iedereen vanzelfsprekend te blijven
  • En verder wordt iedereen er beter van

Noten:

99% geschreven op 5 november 2015 door Adriaan Planken, voorzitter Vereniging Basisinkomen

Bron: http://www.platformbasisinkomen.eu/zonder-basisinkomen-geen-participatiesamenleving/

The post Focus op betaalde arbeid staat de participatiesamenleving in de weg appeared first on Nederlandstalig Netwerk Basisinkomen.

Zonder basisinkomen geen participatiesamenleving

De focus op betaalde arbeid staat de participatiesamenleving in de weg.
Is het basisinkomen dé oplossing?

Neen. Het basisinkomen biedt kansen. Dé oplossing is een mentaliteitsverandering.

Eerder deze week heb ik een handreiking geschreven voor mensen die deel willen gaan nemen aan de discussie avonden die de FNV op verschillende plaatsen in het land organiseert tussen 17 november en 4 december over het thema “Een eerlijke(r) verdeling van werk en inkomen”.

Dit sluit aan bij de primaire impuls die tot het denken over een basisinkomen voor iedereen heeft geleid, namelijk “sociale zekerheid”.

Sociale zekerheid” moet hier breder worden opgevat dan alleen als het systeem dat wij hanteren voor sociale zekerheid voor mensen die anders geen middelen van bestaan zouden hebben, ook al ging het daar oorspronkelijk wel om. Het gaat hierbij ook om de vraag in wat voor wereld je wilt leven? In die van de ratrace? Ieder voor zich, god voor ons allen? Of in die waarin we zorg hebben voor elkaar en de gemeenschap als geheel. Een wereld waarin wij met elkaar delen en beheren wat ons in de schoot geworpen is aan materiële en immateriële “goederen”?

De laatste 40 jaar heeft de discussie in Europa geleid tot een kristallisatie van wat BIEN, UBIE en de VBi eronder verstaan, namelijk:

“Een gegarandeerd inkomen voor iedereen, individueel, onvoorwaardelijk en hoog genoeg om in materiële en immateriële basisbehoeften te kunnen voorzien.“

Steeds opnieuw geuite twijfels met betrekking tot het basisinkomen, zijn:

  1. Is het wel te betalen?
  2. Stopt niet iedereen met “werken”
  3. Ondermijnt het niet de sociale samenhang? (Wat in feite een herhaling is van de eerste twee twijfels.)

 

Wat wil je echter met het invoeren van een basisinkomen bereiken?

Gaat het er alleen maar om te zorgen dat niemand meer in armoede hoeft te leven?
(Ook al zou dit op zich al voldoende reden zijn.)

Of wil je meer bereiken[i]?

Bijvoorbeeld:

  1. De emancipatie van iedereen?
  2. Verlaging van de criminaliteit?
  3. Toename van het aantal banen?
  4. Een meer ontspannen samenleving met alle positieve gezondheid- en sociale- effecten van dien?

 

De emancipatie van iedereen?
Dit wil zeggen: de bevrijding van het drukkende gezag van maatschappelijke belemmeringen, conventies en wat niet al, zoals:

  1. De ratrace die de samenleving geworden is
  2. De macht van het geld
  3. De zuigkracht van de reclame
  4. Afhankelijke positie ten opzichte van werkgever, echtgeno(o)t(e), praktijkvreemde politici, praktijkvreemde ambtenaren, ouders eventueel
  5. carrièredwang
  6. het recht van de sterkste

 

Er zijn verschillende zaken die mij in de gesprekken over het basisinkomen steeds weer storen, namelijk:

  1. Dat de overheid het ons zou geven
  2. Dat het om gratis geld zou gaan
  3. Dat het basisinkomen een vervanging zou zijn van onze huidig sociaal zekerheidssysteem

 

De overheid heeft ons niets te geven. Wij geven dat onszelf. Wordt je bewust daarvan. Eis je recht op zeggenschap op.

Gratis geld”: Wat een onzin. Waarom zien we het niet als ons rechtmatig deel op wat de aarde en de stijgende welvaart ons geeft?

Uit het eerder aangehaalde onderzoek en uit her en der gedane experimenten met het basisinkomen blijkt overduidelijk dat mensen niet stoppen met werken. Ja, misschien minder werken voor een deel. Misschien ook wel voor het nemen van een “sabbatical”. Misschien voor het gaan doen of afmaken van een studie. Dit zou dan ten goede kunnen komen aan de spreiding van banen.

Wat wordt er bovendien bedoeld met werk?

Vrijwel altijd worden werk en inkomen een op een aan elkaar gekoppeld. Is dit terecht?

De dagelijkse werkelijkheid laat wat anders zien. Van het percentage wil ik afwezen. Een groot deel van het werk in de wereld wordt niet verricht in loondienst. Een groot deel wordt zelfs verricht zonder dat daar een financiële vergoeding tegen over staat.

Uit het eerder aangehaalde onderzoek en uit her en der gedane experimenten met het basisinkomen is af te leiden dat de sociale samenhang juist zal toenemen met alle positieve sociale effecten van dien.

Het basisinkomen is echter niet bedoeld als een vervanging van ons huidige systeem voor het verschaffen van sociale zekerheid. Mede afhankelijk van de hoogte van het basisinkomen als het eenmaal ingevoerd gaat worden zullen er meer of minder toeslagen moeten blijven worden gegeven als de situatie waarin mensen leven daartoe aanleiding geeft doordat zij anders niet rond zouden kunnen komen.

Hoe dit eruit zal zien hangt af van hoe wij een en ander zullen realiseren met elkaar: burgers, bestuurders, ambtenaren en politici inbegrepen.

Dit geldt ook voor de betaalbaarheid van het basisinkomen.

De realisatie ervan zal niet van vandaag op morgen kunnen gebeuren en kan alleen maar stap voor stap met gissen en missen. Zoals het hele leven (en alles wat we met elkaar tot stand willen brengen).

Veel van de voordelen/positieve effecten en nadelen/negatieve effecten die in de gesprekken over het basisinkomen naar voren worden gebracht berusten op aannames. Om dezen te ontkrachten of te verifiëren zijn experimenten nodig. Goede experimenten waarmee de relevante vragen beantwoord kunnen worden. Hiervoor is een goede weldoordachte opzet nodig, die naar mijn mening allen door een multidisciplinaire groep deskundigen kan worden gemaakt. Zo’n groep moet volgens mij door een multidisciplinaire besluit van de regering en de kamers ingesteld worden, omdat geen enkele andere opzet serieus door hen behandeld zal worden.

Hoe de verdere ontwikkeling van onze omgang met het basisinkomen ook uit zal pakken: Zeker is dat door invoering van de meest ideale/complete/volwaardige vorm van het basisinkomen zoals dit door de VBi, UBIE en BIEN wordt voorgestaan (Iedereen, individueel, onvoorwaardelijk,hoog genoeg) zouden verschillende doelen zeker worden bereikt, namelijk:

  1. Alle mensen die minder inkomsten hebben dan het basisinkomen hoog zou zijn zouden er op vooruitgaan.
  2. De armoede(val) zou in principe de “wereld” uit zijn geholpen
  3. De druk die iedereen in deze samenleving ervaart onder invloed van de “ratrace” hoeft niet meer voor iedereen vanzelfsprekend te blijven
  4. En verder wordt iedereen er beter van

 

De laatste beweringen zijn geen aannames (zie voetnoot)!

[i] http://www.platformbasisinkomen.eu/basisinkomen-een-sociaal-vangnet-voor-het-leven/

Het bericht Zonder basisinkomen geen participatiesamenleving verscheen eerst op Vereniging Basisinkomen.