Joop Böhm wil de besteedbare inkomens verbeteren door een UBI in te voeren, oftewel een Uitzonderlijke Belasting Ingreep, meer specifiek een Universeel Basisinkomen. Met rekenvoorbeelden.
Op 14 juni 2017 schreef Syp Wynia in Elsevier een opiniestuk met de titel: “Hogere lonen? Verlaag liever belasting op werk.” Hij merkt daarin op dat De Nederlandse Bank (DNB) al enkele jaren opvallende aandacht heeft voor de lonen en de koopkracht en dat DNB 4 jaar geleden al constateerde “dat de besteedbare inkomens van de Nederlanders al sinds de eeuwwisseling achterbleven bij de economische groei.”

Na een alleszins lezenswaardige uitleg komt hij tot de slotsom: “Het over de hele linie verbeteren van de besteedbare inkomens kan overigens prima, maar dan door de belastingen te verlagen. Daar is ook alle reden toe. De lastendruk op arbeid is al onmatig hoog en de kabinetten-Rutte hebben die lasten nog verder verhoogd, om met de opbrengst het gat in de schatkist te dichten. Nu de begrotingstekorten zijn omgeslagen in begrotingsoverschotten, is het de hoogste tijd die toch al zeer onfortuinlijke extra belasting op werk ijlings in te trekken.”

De vermaarde columnist heeft gelijk en ongelijk. Hij heeft gelijk wanneer hij het heeft over “het over de hele linie verbeteren van de besteedbare inkomens”, doch ongelijk wanneer hij daarbij slechts de zogenaamde werkenden op het oog heeft, degenen die betaald krijgen voor hun werk. We worden geacht te leven in een democratie. Daarin leven mensen die betaald werk verrichten, maar er zijn er ook die voor hun werk geen geldelijke vergoeding ontvangen. In mijn visie moeten we er daarom van uitgaan dat iedere burger compensatie krijgt voor het onzalige beleid dat velen van hen het water tot de lippen heeft doen stijgen. En dat kan prima!

Er zou een “Uitzonderlijke Belasting Ingreep” kunnen worden toegepast die ieders inkomsten (ook wanneer die 0 zijn!) negatief belast. Dat resulteert dan in een maandelijkse betaling van een gelijk bedrag aan iedere volwassen burger. Naast dit UBI kan de normale inkomstenbelasting worden gesteld op simpelweg 40%. Dat geeft meer gelijkheid bij eventuele belastingaftrek en bespaart de belastingdienst veel werk. Daarbij komt nog dat de vermaledijde toelagen dan kunnen worden afgeschaft. Maar dan moet het UBI-bedrag natuurlijk wel hoog genoeg zijn!

Om tegemoet te komen aan politieke partijen die het niet juist vinden wanneer grootverdieners ook van een UBI profiteren kan bovendien een extra belasting worden ingevoerd. Men zou bijvoorbeeld inkomsten boven een bepaald grens-inkomen (bijvoorbeeld modaal) extra met 30% kunnen belasten. Tot modaal zou men dan dus 40% over de inkomsten afdragen, daarboven wordt het 70%. Als het bruto inkomen dan tot €60.000 euro boven modaal is gestegen, zal het voordeel van een UBI ad €18.000 geheel teniet zijn gedaan.^[1]

Misschien werpt u tegen: Maar moet zo’n UBI nu zo op stel en sprong? Ja zeker, betoog ik dan. We moeten de unieke kans, die de huidige economische jubelstemming biedt, met beide handen aangrijpen:

• Het huidige toeslagenstelsel, waardoor iemand met 130% van het minimumloon wel bijna €1.700 per jaar minder(!) verdient dan een minimumloner, is niet te handhaven;
• Het huidige stelsel van sociale verzekeringswetten moet nodig op de schop;
• ZZP’ers krijgen met een UBI eindelijk een bodemvoorziening die hen voor armoede behoedt;
• Burgers uit minder welvarende kringen krijgen gelijkere kansen;
• Men krijgt de vrijheid om werk te zoeken dat men ambieert;
• Studenten beschikken over meer studiegeld en behoeven niet hun carrière met een studieschuld te beginnen;
• Mensen met financiële problemen krijgen gelegenheid hun leven op de rails te zetten en eventuele schulden af te lossen;
• Gestraften die de gevangenis verlaten hebben onmiddellijk weer geld beschikbaar waardoor de kans op recidive kleiner is;
• Misdaad uit geldnood zal trouwens veel minder vaak voorkomen waardoor politie en rechterlijke macht weer in rustiger vaarwater komen;
• Armoede bestaat dan niet langer en ook de effecten ervan op de samenleving behoren dan tot het verleden!

 
Beschouw dit lijstje niet als limitatief. De voordelen van een UBI zijn moeilijk te overschatten. Daarom stel ik voor dat de informateur bij de lijsttrekkers niet vraagt wie met elkaar een coalitie wil aangaan, maar wie bereid is daadkracht te tonen om tezamen met anderen een UBI op poten te zetten. Die stap is onomstotelijk de kern waar het beleid om zou moeten draaien. Het invoeren van een UBI is voor de overheid een zaak van fatsoen, van beschaving en het zou heel onverstandig zijn geen gebruik te maken van de gelegenheid die zich nu voordoet!

Amersfoort, 15 juni 2017
Joop Böhm.

Foto: Pixabay

^{1. Enkele rekenvoorbeelden:}

• Bij modaal (€37.000) betaalt men 40% (€14.800) en

  houdt dan over: €22.200 + €18.000 UBI = €40.200 = 108,64%

• Bij 1,5 x modaal (€55.500) betaalt men extra boven modaal 70% van €18.500 (€12.950) en

  houdt dan over: €22.200 + €5.550 + €18.000 UBI = €45.750 = 82,34%

• Bij 2 x modaal (€74.000) betaalt men (€14.800 + 2 x €12.950) en

  houdt dan over: €22.200 + €11.100 + €18.000 UBI = €51.300 = 69,32%

• Bij 3 x modaal (€111.000) betaalt men (€14.800 + €51.800) en

  houdt dan over: €22.200 + €22.200 + €18.000 UBI = €62.400 = 56,21%

Bij driemaal modaal houdt men dus nog 56,21% over van de €111.000 die men in dat jaar verdiende! Men betaalde dus slechts 43,79% belasting (alles meegerekend).↩

Het bericht Belasting verlagen tot onder nul! verscheen eerst op Vereniging Basisinkomen.