Dit is de twintigste aflevering van de feuilleton Brieven aan een Paralleluniversum van de Duitse schrijfster Petra Keup. De eerste verscheen op 8 oktober 2017. Sindsdien publiceer ik iedere zondagochtend een hoofdstuk uit deze roman. De brieven zijn geschreven door Maximiliane Wonder-Licht, een ‘klant’, en gericht aan Valentin Graumann, de directeur van een instantie, die ‘Hartz-IV’, zeg maar de Duitse sociale bijstand, uitkeert.
Betreft: “O, nee! – een liefdesbrief!”
Mijn geliefde Valentijn,
Wat denk je, nu, nadat alle rottigheid, alle hindernissen tussen ons weggevallen zijn, de opheldering van alle vaagheden in onze relatie in zicht is? Ik kan niet anders, dan jou als mijn, hoewel eerst nog verzonnen, geliefde te beschouwen. Ik doe dit maar gewoon zo, zoals jij met je getallen, die jij ook graag vanuit het verleden op de één of andere fictieve toekomst projecteert.
Nu zit je vast achter je grote bureau, achter je enorme blauwe scherm, dat zich dapper afslooft, om jou in je kantoor van een koele, onpersoonlijke sfeer te verzekeren. Maar kunst speelt niet alles klaar! Oh, nee, geliefde Valentijn, ik voel je opwinding. “Dat gaat te ver, dat is een grensoverschrijding, dat kan je met een directeur toch niet doen!”
Ja, mijn liefste, in onze relatie gaat het al vanaf het begin om grensoverschrijdingen, alleen wilde jij dat tot nu toe eenvoudig niet toegeven. Wat als uw vrouw deze brief zou vinden. Oh, mijn boven alles geliefde Valentijn, wat zou dat een complicaties geven. Maar zo gaat dat als mensen elkaar zo dicht naderen. Er zijn steeds weer mensen die problemen hebben met zo veel nabijheid. Maar uiteindelijk heb jij je met alle macht in mijn leven gedrongen. Want wilde je niet alles van mij weten, alles van mij hebben?
Je hebt zelfs contact gezocht met mijn ex-minnaar en de vader van mijn kind, die ik jarenlang niet gezien heb. Onder normale omstandigheden, zou je denken dat je jaloers was. Vervolgens moest ik je al mijn bankgeheimen verklappen, je hebt je zelfs in de rechtszaken met mijn huisbaas gemengd. Ik moest je al mijn neveninkomsten voorleggen. Voor zoveel openheid generen de vertegenwoordigers van onze aardappelrepubliek zich zelfs. Wat moet ik daar als gewone burger op zeggen, als die het al niet verdragen. Tenslotte heeft zo’n volksvertegenwoordiger toch een voorbeeldfunctie en als die het niet kan, wie dan wel.
Toen het om mijn gezondheidstoestand ging, nam je geen genoegen met de verklaring van mijn dokter waarin hij een voedselintolerantie bevestigde. Nee, tot in detail wilde je bewijzen van mijn binnenleven. Maar dat zal altijd een onopgehelderd punt in onze relatie blijven, want een slang naar binnen slikken, die mijn darmen belicht en filmt, dat heb ik dan toch geweigerd. Zo diep wilde ik mijn binnenste niet voor je openleggen, ook al heeft het me een aanzienlijke korting op mijn uitkering opgeleverd.
Ja, onze relatie bestaat vooral uit grensoverschrijdingen. Maar ik geef mij nu aan je over en neem dat, wat je me wilt geven. Maar als je elkaar zo dicht genaderd bent zoals wij, dan doet het een relatie goed, voor een korte periode wat afstand te nemen. Valentijn, ik wil graag twee weken vakantie nemen. Ik snak naar een eiland en het eilandgevoel. Denk alsjeblieft niet dat ik je wil bedriegen, je geheime geldbronnen verzwegen heb. Deze reis is een jaar geleden al geboekt en betaald. Toen had ik mijn eigen geld nog en was ik nog niet afhankelijk van jou, we kenden elkaar zelfs nog niet.
Denk ook niet dat ik een plezierreisje naar Brazilië wil maken. Ik heb de reis echt niet bij de oprichter van je Dienst geboekt. Ik ga tenslotte geen man betalen, alleen omdat ik wat lol met hem hebben wil. Bij mannen uit de politiek, het bedrijfsleven en de vakbeweging is dat natuurlijk iets anders, die zijn vaak vet, oud, lelijk en emotioneel opgedroogde paddenstoelen. Dus absoluut niet opwindend, om niet te zeggen buitengewoon saai. Deze mannen vallen op jonge, aantrekkelijke dingen. Om hen te helpen, als ooit iets omhoog moet komen, is best veel aandrang en steun nodig en dat de heren gratis Viagrapillen kunnen gebruiken, daarvoor hoef je niet Beate Uhse te heten.[1]
Titelblad van een uitgave uit 1549
Mijn liefste, ik blijf helemaal alleen op het eiland, gewoon omdat ik afstand wil nemen van alle dwazen op deze wereld. Ik verraad niet, naar welk eiland ik reis. Ten eerste omdat ik niet wil dat je jaloers wordt, omdat je immers achter je bureau en het onaangedane, koele beeldscherm moet blijven zitten, en ten tweede omdat ik beslist alleen wil zijn. Dus zoek mij niet op. Neem van mij aan, dat het niet uitmaakt waar je heen zou reizen, in alle windrichtingen strekken zich minstens 1500 kilometer machtige golven tussen ons uit.
Ik zal alleen Het Narrenschip meenemen[2]. Als je wist, uit welke eeuw het dateert, zou je het met mij eens zijn dat dwaasheid de betrouwbaarste bedrijfstak is en de dwaas de meest crisisbestendige arbeidsplaats ter wereld heeft.
Troost je dus als je deze regels leest, ik bereid mij op een dwaze toekomst voor.
Je jou innig liefhebbende,
Maximiliane
Een overzicht van alle gepubliceerde hoofdstukken is hier te vinden.
Vertaling: Florie Barnhoorn
Wordt vervolgd op zondag 25 februari 2018
1. In 1930 begon Beate Uhse-Rotermund de eerste seksshop ter wereld. Het bedrijf is uitgegroeid tot een bekende winkelketen voor lingerie, mode en seksspeeltjes met vestigingen in zeven Europese landen. Het bedrijf is ook online actief.
2. Het Narrenschip is een satirische allegorie in Duitse strofen. Het werd in 1494 in Bazel gepubliceerd door de humanist en theoloog Sebastian Brant.
Het bericht Brieven aan een Paralleluniversum 20. “O, nee! een liefdesbrief!” verscheen eerst op Vereniging Basisinkomen.