In de week van het basisinkomen is bedacht dat er een “Basic Income March” zou worden gehouden. Aangezien de termijn wat kort om in die week te demonstreren is de demo op 26 oktober geplanned. Volgend jaar hopelijk in de … Lees verder →
Het bericht Demonstratie voor het Basisinkomen – Amsterdam 26 oktober 2019 verscheen eerst op Vereniging Basisinkomen.
De kosten van universeel basisinkomen zijn het netto overboekingsbedrag, niet het bruto prijskaartje. Waarom elke schatting van UBI die eenvoudigweg het aantal ontvangers vermenigvuldigt met het ontvangen bedrag, gewoon verkeerd is. Stel je een groep voor van 5 personen. Ze hebben een inkomensverdeling van $10, $20, $40, $50 en $100 . Iemand krijgt het GROTE idee dat iedereen 40% van xn geld in een pot stopt en alles gelijkelijk over de deelnemers verdeelt. Dat betekent dat $4, $8, $12, $20 en $40 in de pot gaan. Dat is $84, die wanneer gedeeld door 5 is dat $16,80. Een andere manier om naar dit resultaat te kijken, is dat de betaalde bedragen – $12,80, – $8,80, […]
Het bericht Goed rekenen nodig om de kosten van het basisinkomen begrijpen verscheen eerst op Nederlandstalig Netwerk Basisinkomen.
Overal zien we experimenten en pilots in de richting van basisinkomen en zaken die je kunt zien als aanzet tot basisinkomen. Deze keer aandacht voor een groot project dat gepland is door Y Combinator, een start-up accelerator in Silicon Valley, Californië. … Lees verder →
Het bericht Sillicon Valley onderzoekt basisinkomen wegens verdere automatisering verscheen eerst op Vereniging Basisinkomen.
In het blad van de sociale diensten pleit Sandra Phlippen, econoom van ABN Amro voor meer paternalisme. Vooral geen basisinkomen, dan gaan mensen niet meer werken. Joop Böhm vindt dat ze zich er met een Jantje-van-Leiden van af maakt. Sprank … Lees verder →
Het bericht Creëert een Universeel Basisinkomen een valse droom? verscheen eerst op Vereniging Basisinkomen.
Alexander de Roo reageerde in het FD op een eerder artikel van Ton Wilthagen, waarin hij zich afzet tegen het basisinkomen. Jammer, want basisinkomen betekent bestaanszekerheid en vrijheid.
Ton Wilthagen publiceerde op 1 maart jl. een vrij kort artikel in het Financieel Dagblad: De Nederlandse arbeidsmarkt is helemaal niet gebaat bij een onvoorwaardelijk basisinkomen.
Vrijwel tegelijk verscheen er ook een interview met hem in Sociale Vraagstukken: Ton Wilthagen: ‘Schaf de uitkeringen af, op naar een parallelle arbeidsmarkt’. Dat is een vooruitblik op de zogenaamde Participatielezing die hij op 8 maart geeft. Een citaat uit het interview:
De titel van Wilthagens lezing luidt ‘Een radicale ommezwaai van de arbeidsmarkt’. Maar is zijn idee wel zo radicaal? Ligt die niet besloten in eenzelfde paradigma als de Participatiewet. Werken, voor geld. Iets als een basisinkomen, zonder tegenprestatie, waar recent nog mee is geëxperimenteerd in Finland – dat zou pas radicaal zijn. ‘Een maatschappelijk zwaktebod’, reageert Wilthagen geprikkeld. ‘Hier duizend euro, en heb een happy life. Zie maar of je zin hebt om iemand te verzorgen. Als ‘ie nog leeft. En tegen mijn kinderen zeg ik: doe je best op school, straks krijg je een basisinkomen. Ik geloof daar helemaal niet in.’
Alexander de Roo heeft inmiddels in het FD gereageerd op Ton Wilthagen met het volgende ingezonden bericht:
Basisinkomen betekent bestaanszekerheid en vrijheid
Er zijn wereldwijd al 16 experimenten met basisinkomen geweest. Telkens blijkt dat mensen gezonder en gelukkiger worden. Ook neemt de scholingsgraad van mensen toe. De afname van onderwijsdeelname, die Ton Wilthagen in zijn artikel ‘De Nederlandse arbeidsmarkt is helemaal niet gebaat bij een onvoorwaardelijk basisinkomen’ vreest, blijkt in de praktijk niet (FD, 1 maart). Een van de belangrijkste argumenten voor het basisinkomen – het verdwijnen van de armoedeval – negeert hij.
Het idee van toeslagen is goedbedoeld. Daarom hebben we nu huurtoeslag, kinderopvangtoeslag, zorgtoeslag, kindgebonden budget en inkomensafhankelijke arbeids- en heffingskortingen. Maar de armoedeval is steeds groter geworden. Vijf miljoen mensen, tussen minimum en modaal, zitten financieel klem. Neem een paar in een huurhuis met twee kinderen. Hij zorgt voor de kinderen en het huishouden. Zij verricht betaald werk en vindt een betere baan: van € 20.000 bruto naar € 31.000 bruto per jaar. Netto houdt dit stel er € 500 aan over. Niet per maand, maar per jaar. 96 % valt weg.
Ton Wilthagen is bang dat een basisinkomen tot lagere arbeidsparticipatie zal leiden. Volgens het Centraal Planbureau (CPB) leidde het basisinkomen van de Vrijzinnige Partij (VP) – € 800 per maand en een alleenstaande-toeslag van € 300 – tot 5% minder deelname aan betaald werk. Maar doordat de armoedeval verdwijnt, zal er extra aanbod komen van betaald werk. Dit effect erkent het CPB, maar ze kunnen er nog geen cijfer opplakken. Het Finse experiment geeft hopelijk antwoord. Daar was een toename van betaald werk met 1%. Dat is statistisch nog niet significant, maar het was het cijfer over het eerste jaar. Misschien dat er over een periode van twee jaar wel een significant effect optreedt.
Uit berekeningen van het CPB bleek dat een basisinkomen ter hoogte van het huidige minimum betaalbaar is. Door een combinatie van een basisinkomen met een vast bedrag per huishouden, is een basisinkomen prima financierbaar.
Voor een paar met twee kinderen is dat bijvoorbeeld € 600 per maand aan basisinkomen, gecombineerd met een huishoudtoelage van € 600 en een kinderbijslag van € 300. Alle huidige toeslagen, behalve de huurtoeslag, verdwijnen.
Het Nibud berekent nu de koopkrachteffecten.
Alexander de Roo, voorzitter van de Vereniging Basisinkomen, 4 maart 2109
foto Pixabay
Het bericht Basisinkomen betekent bestaanszekerheid en vrijheid verscheen eerst op Vereniging Basisinkomen.
Alexander de Roo reageerde in het FD op een eerder artikel van Ton Wilthagen, waarin hij zich afzet tegen het basisinkomen. Jammer, want basisinkomen betekent bestaanszekerheid en vrijheid.
Ton Wilthagen publiceerde op 1 maart jl. een vrij kort artikel in het Financieel Dagblad: De Nederlandse arbeidsmarkt is helemaal niet gebaat bij een onvoorwaardelijk basisinkomen.
Vrijwel tegelijk verscheen er ook een interview met hem in Sociale Vraagstukken: Ton Wilthagen: ‘Schaf de uitkeringen af, op naar een parallelle arbeidsmarkt’. Dat is een vooruitblik op de zogenaamde Participatielezing die hij op 8 maart geeft. Een citaat uit het interview:
De titel van Wilthagens lezing luidt ‘Een radicale ommezwaai van de arbeidsmarkt’. Maar is zijn idee wel zo radicaal? Ligt die niet besloten in eenzelfde paradigma als de Participatiewet. Werken, voor geld. Iets als een basisinkomen, zonder tegenprestatie, waar recent nog mee is geëxperimenteerd in Finland – dat zou pas radicaal zijn. ‘Een maatschappelijk zwaktebod’, reageert Wilthagen geprikkeld. ‘Hier duizend euro, en heb een happy life. Zie maar of je zin hebt om iemand te verzorgen. Als ‘ie nog leeft. En tegen mijn kinderen zeg ik: doe je best op school, straks krijg je een basisinkomen. Ik geloof daar helemaal niet in.’
Alexander de Roo heeft inmiddels in het FD gereageerd op Ton Wilthagen met het volgende ingezonden bericht:
Basisinkomen betekent bestaanszekerheid en vrijheid
Er zijn wereldwijd al 16 experimenten met basisinkomen geweest. Telkens blijkt dat mensen gezonder en gelukkiger worden. Ook neemt de scholingsgraad van mensen toe. De afname van onderwijsdeelname, die Ton Wilthagen in zijn artikel ‘De Nederlandse arbeidsmarkt is helemaal niet gebaat bij een onvoorwaardelijk basisinkomen’ vreest, blijkt in de praktijk niet (FD, 1 maart). Een van de belangrijkste argumenten voor het basisinkomen – het verdwijnen van de armoedeval – negeert hij.
Het idee van toeslagen is goedbedoeld. Daarom hebben we nu huurtoeslag, kinderopvangtoeslag, zorgtoeslag, kindgebonden budget en inkomensafhankelijke arbeids- en heffingskortingen. Maar de armoedeval is steeds groter geworden. Vijf miljoen mensen, tussen minimum en modaal, zitten financieel klem. Neem een paar in een huurhuis met twee kinderen. Hij zorgt voor de kinderen en het huishouden. Zij verricht betaald werk en vindt een betere baan: van € 20.000 bruto naar € 31.000 bruto per jaar. Netto houdt dit stel er € 500 aan over. Niet per maand, maar per jaar. 96 % valt weg.
Ton Wilthagen is bang dat een basisinkomen tot lagere arbeidsparticipatie zal leiden. Volgens het Centraal Planbureau (CPB) leidde het basisinkomen van de Vrijzinnige Partij (VP) – € 800 per maand en een alleenstaande-toeslag van € 300 – tot 5% minder deelname aan betaald werk. Maar doordat de armoedeval verdwijnt, zal er extra aanbod komen van betaald werk. Dit effect erkent het CPB, maar ze kunnen er nog geen cijfer opplakken. Het Finse experiment geeft hopelijk antwoord. Daar was een toename van betaald werk met 1%. Dat is statistisch nog niet significant, maar het was het cijfer over het eerste jaar. Misschien dat er over een periode van twee jaar wel een significant effect optreedt.
Uit berekeningen van het CPB bleek dat een basisinkomen ter hoogte van het huidige minimum betaalbaar is. Door een combinatie van een basisinkomen met een vast bedrag per huishouden, is een basisinkomen prima financierbaar.
Voor een paar met twee kinderen is dat bijvoorbeeld € 600 per maand aan basisinkomen, gecombineerd met een huishoudtoelage van € 600 en een kinderbijslag van € 300. Alle huidige toeslagen, behalve de huurtoeslag, verdwijnen.
Het Nibud berekent nu de koopkrachteffecten.
Alexander de Roo, voorzitter van de Vereniging Basisinkomen, 4 maart 2109
foto Pixabay
Het bericht Basisinkomen betekent bestaanszekerheid en vrijheid verscheen eerst op Vereniging Basisinkomen.
Overal zien we experimenten en pilots in de richting van basisinkomen en zaken die je kunt zien als aanzet tot basisinkomen.
Deze keer aandacht voor een recent gestarte activiteit in Stockton, Californië
Zie hier het gehele overzicht van experimenten etc. en hier de reeds verschenen publicaties.
Welk land, stad of streek?
Stockton, Californië 310.000 inwoners.
De initiatiefnemers en hun doelstelling?
SEED Stockton Economic Empowerment Demonstration.
Samenwerking tussen de burgemeester van Stockton en de Economic Security Project (ESP).
Het gaat vooral om armoedebestrijding. Stockton is in 2011 uitgeroepen tot de meest miserabele stad van de US ten gevolge van de crisis in 2008.
Doelgroep en de omvang van die doelgroep?
Circa 100 inwoners uit een wijk met een gemiddeld inkomen minder dan $ 46.000 per jaar (het mediane inkomen van deze stad). Het individuele inkomen doet er niet toe!
Er is een uitnodiging gestuurd aan 1000 mensen. Uit de positieve respondenten zijn er 130 geselecteerd. De personen die niet geselecteerden zijn kunnen aan de controlegroep deelnemen en krijgen daarvoor een vergoeding.
Periode en looptijd
Looptijd 18 maanden. De start was op 19 februari 2019 met 130 deelnemers.
De hoogte van het BI, condities voor verstrekking?
$ 500 per maand, onvoorwaardelijk.
Hoe wordt het gefinancierd?
Private donaties.
Onderzoek en onderzoeksmethode
Het onderzoek kijkt naar:
Er wordt gebruik gemaakt van vragenlijsten, diepte-interviews en focusgroepen.
Maar uiteindelijk draait het onderzoek vooral om verhalen van de deelnemers over de effecten. Verhalen die met een groter publiek worden gedeeld in allerlei vormen. Hierbij worden ook kunstenaars betrokken.
Wat is verder nog interessant om te noemen?
Hector Lara, één van de initiatiefnemers van dit experiment, spreekt hierover op een bijeenkomst op 14 maart 2019 in Culemborg over een proef in Rivierenland.
Wat is de relevantie voor ons?
Degelijke opzet onderzoek.
Criterium voor deelname is niet het eigen inkomen, maar dat van je stadsdeel.
Bewustwording door publieke uitingen. Niet alleen ‘percentages’ maar vooral verhalen.
Bronnen
Naar een tekst van Rob van Roon, november 2018.
Laatste bewerking maart 2019
Correcties en aanvullingen welkom via ons contactformulier
Het bericht Stockton, Californië, een proef in de armste stad in de VS verscheen eerst op Vereniging Basisinkomen.
Overal zien we experimenten en pilots in de richting van basisinkomen en zaken die je kunt zien als aanzet tot basisinkomen.
Deze keer aandacht voor een recent gestarte activiteit in Stockton, Californië
Zie hier het gehele overzicht van experimenten etc. en hier de reeds verschenen publicaties.
Welk land, stad of streek?
Stockton, Californië 310.000 inwoners.
De initiatiefnemers en hun doelstelling?
SEED Stockton Economic Empowerment Demonstration.
Samenwerking tussen de burgemeester van Stockton en de Economic Security Project (ESP).
Het gaat vooral om armoedebestrijding. Stockton is in 2011 uitgeroepen tot de meest miserabele stad van de US ten gevolge van de crisis in 2008.
Doelgroep en de omvang van die doelgroep?
Circa 100 inwoners uit een wijk met een gemiddeld inkomen minder dan $ 46.000 per jaar (het mediane inkomen van deze stad). Het individuele inkomen doet er niet toe!
Er is een uitnodiging gestuurd aan 1000 mensen. Uit de positieve respondenten zijn er 130 geselecteerd. De personen die niet geselecteerden zijn kunnen aan de controlegroep deelnemen en krijgen daarvoor een vergoeding.
Periode en looptijd
Looptijd 18 maanden. De start was op 19 februari 2019 met 130 deelnemers.
De hoogte van het BI, condities voor verstrekking?
$ 500 per maand, onvoorwaardelijk.
Hoe wordt het gefinancierd?
Private donaties.
Onderzoek en onderzoeksmethode
Het onderzoek kijkt naar:
Er wordt gebruik gemaakt van vragenlijsten, diepte-interviews en focusgroepen.
Maar uiteindelijk draait het onderzoek vooral om verhalen van de deelnemers over de effecten. Verhalen die met een groter publiek worden gedeeld in allerlei vormen. Hierbij worden ook kunstenaars betrokken.
Wat is verder nog interessant om te noemen?
Hector Lara, één van de initiatiefnemers van dit experiment, spreekt hierover op een bijeenkomst op 14 maart 2019 in Culemborg over een proef in Rivierenland.
Wat is de relevantie voor ons?
Degelijke opzet onderzoek.
Criterium voor deelname is niet het eigen inkomen, maar dat van je stadsdeel.
Bewustwording door publieke uitingen. Niet alleen ‘percentages’ maar vooral verhalen.
Bronnen
Naar een tekst van Rob van Roon, november 2018.
Laatste bewerking maart 2019
Correcties en aanvullingen welkom via ons contactformulier
Het bericht Stockton, Californië, een proef in de armste stad in de VS verscheen eerst op Vereniging Basisinkomen.
Debat met Gelderse provinciale politici op 14 maart in Culemborg over een proef met basisinkomen in het Rivierenland. Met inside-informatie over de zojuist in Californië gestarte proef.
Op 4 maart 2018 organiseerde het Kernteam Basisinkomen Rivierenland een nationaal congres waar 200 mensen op af kwamen. Nu pakken we door en gaan we als Vereniging draagvlak scheppen voor een proef met basisinkomen waar iedereen met een inkomen tussen bijstand en modaal aan mee kan doen. De nadruk ligt op wat het basisinkomen doet met het welzijn van mensen, maar ook arbeidsmarktaspecten nemen we mee.
Deze proef is breder dan Finland, daar deden alleen werklozen mee. Bij deze proef doet iedereen tussen minimum en modaal inkomen mee.
Wat de politiek betreft: GroenLinks Gelderland heeft ondersteuning van een proef met basisinkomen in haar programma. De PvdA Gelderland wil gemeenten financieel ondersteunen, die een innovatief armoedebeleid hebben. PvdD en D66 staan welwillend tegenover dit idee. Hoe de andere partijen er over denken is nog een vraagteken. Ook de lokale politiek is welwillend.
Op 8 april spreken we met Minister van Sociale Zaken Wouter Koolmees (D66) over deze voorgenomen proef.
Op 14 maart is er een debat onder leiding van René Danen over een proef met basisinkomen in Rivierenland met provinciale kopstukken, de lokale politiek en een internationale spreker!
Sprekers:
Hector Lara gaat vertellen wat er in Stockton gebeurt! Daar is eind februari een proef gestart.
Hij heeft voor de burgemeester van het arme stadje Stockton ( vlakbij Silicon Valey) het basisinkomen experiment aldaar georganiseerd en gezorgd dat er geld kwam (oa via Facebook).
De voorbereiding was een proces van in totaal vier jaar.
Hector woont nu in Nederland.
Gegevens:
Donderdagmiddag 14 maart
14:30 inloop.
15:00 – 17:00 uur debat
17:00 – 17:30 borrel
Toegang gratis.
Plaats: Huis van de Stad, Oude Vismarkt 4, Culemborg
Graag aanmelden via alexanderderoo(aapje-met-een-staartje)gmail.com
Het bericht Debat over een proef met basisinkomen in Rivierenland verscheen eerst op Vereniging Basisinkomen.
Ondanks de stellige uitspraken van de zittende coalitie, zal het basisinkomen in Finland niet verdwijnen van de politieke agenda. Hervorming van het sociale stelsel speelt een belangrijke rol bij de komende verkiezingen.
Het Finse basisinkomens-experiment uitgevoerd in 2017 en 2018 betrof noch een universeel noch een fatsoenlijk basisinkomen. 2.000 willekeurig gekozen werklozen namen deel aan het project. Ze kwamen uit verschillende delen van het land, wat wel goed is. Iemand van het dunbevolkte Lapland, waar banen niet aan bomen groeien, kreeg hetzelfde bedrag als iemand die uit het hoofdstedelijk gebied komt.
Het doel van de overheid met het experiment was om te zien of € 560 per maand zou leiden tot mensen die een baan aannemen (of ondernemer worden). De verwachting dat een werkloze een baan zou vinden als hij of zij dat wilde, in een land met 7,6% werkloosheid (augustus 2018), is een tamelijk onrealistisch benadering.
Het onderzoeksteam achter het experiment, geleid door Olli Kangas, was gefrustreerd door het smalle bereik van het experiment, en een ideaal follow-up-experiment zou in Kanga’s ogen een experiment met meer dan 10.000 personen zijn waaronder zo’n 2.000 freelancers, zelfstandigen en ongeveer 2.000 werkende armen. Zo’n experiment, zegt Kangas in een interview, zou een beter onderzoek zijn om te zien of een basisinkomen mensen activeert.
En jawel, degenen die zich verzetten tegen een basisinkomen kregen wat ze verwachtten. In het eerste rapport is aangegeven dat het basisinkomen niet tot een toename van de werkgelegenheid had geleid. Deze conclusie is wel erg simplistisch.
Gelukkig heeft het onderzoeksteam een beoordeling van de deelnemers toegevoegd mbt het welzijn. Verhoogd welzijn was een eenduidig resultaat van het experiment. Daar tegenover is de conclusie dat het project niet tot meer werkgelegenheid heeft geleid, tamelijk dubbelzinnig. Er was een lichte toename van de werkgelegenheid, maar niet groot genoeg om het statistisch significant te maken. Maar er waren dus positieve signalen die moeten worden benadrukt. En hierbij is de looptijd van het experiment cruciaal, omdat twee jaar te kort is om dingen te ontwikkelen. Dat is sterk benadrukt in de besprekingen van het eerste rapport van het project, gepresenteerd op 8 februari 2019.
Het basisinkomen blijft op de politieke agenda staan
Het basisinkomen zal na het experiment niet verdwijnen van de politieke agenda.
De huidige minsister van Financiën Petteri Orpo kan dat wel zeggen en hopen (Finnish finance minister: ‘Case closed’ for universal basic income), maar dat zal niet gebeuren.
De komende grote hervorming van het stelsel van sociale voorzieningen zal hiervoor zorgen. Ook de parlementsverkiezingen van 14 april 2019 zijn van belang. Verschillende partijen pleiten voor een of andere vorm van basisinkomen. De Groene Liga en de Linkse Alliantie (GroenLinks en SP van Finland) hebben een onvoorwaardelijk basisinkomen op hun agenda staan, terwijl sommige andere partijen modellen met verschillende gradaties van conditionaliteit voorstellen. Dus, in die zin, heeft dit verre van volmaakte basisinkomen-experiment invloed gehad. Het basisinkomen is niet vergeten, hoewel ook niet breed omarmd.
De Centrumpartij, de partij van premier Juha Sipilä die het basisinkomen-experiment heeft geïnitieerd heeft een schema gepresenteerd onder de naam basisinkomen. Omdat het conditionaliteit bevat, is het evenwel geen echt basisinkomen. Maar er zijn kenmerken van een basisinkomen, dat is natuurlijk een positief teken op de lange termijn.
Het leidende idee in het model van de Centrum Partij is dat autoriteiten mensen niet zullen classificeren op basis van de reden waarom ze beperkte middelen hebben. Ook moeten mensen meer keuzevrijheid krijgen over wat voor soort diensten ze willen.
Slot
Hoewel het bedrag van het basisinkomen klein was, slechts € 560 per maand, de onvoorwaardelijkheid had positieve effecten tot ver buiten de geldwaarde.
Een korte samenvatting van het rapport:
Volgens de analyse van de onderzoeksgegevens was het welzijn van de basisinkomen ontvangers duidelijk beter dan die van de controlegroep. De mensen in de testgroep ondervonden significant minder problemen in verband met gezondheid, stress en concentratievermogen dan die in de controlegroep. Volgens de resultaten in de testgroep hebben zij ook aanzienlijk meer zelfvertrouwen in hun eigen toekomst en hun vermogen om invloed te hebben op maatschappelijke problemen dan de controlegroep.
Vivan Storland, februari 2019
vertaling Alexander de Roo
Enkele nuttige bronnen:
Het bericht Fins experiment – een beroerde afwijking van een universeel basisinkomen verscheen eerst op Vereniging Basisinkomen.