De tijd is rijp voor een nieuwe boodschap!

overheidVoor de overheid geldt: verbeter de wereld en begin bij uzelf. Het zal tijd worden! Joop Böhm besloot een brief en een artikel te schrijven.

Enige weken geleden reageerde Joop Böhm op een verzoek van de redactie van Platform O om een bijdrage te leveren aan een betere overheid. Na geconstateerd te hebben dat deze oproep impliceert dat de overheid blijkbaar verbetering behoeft, schreef hij onderstaande brief. Hij voegt er een artikel bij voor publicatie op Platform O, die er onder is afgedrukt.[*]

“Omdat ik me sedert februari 2009 inzet voor een betere overheid lijkt het me zinvol om van de uitnodiging gebruik te maken. Voor mijn pensionering was ik nauwelijks geïnteresseerd in politiek. Ik ging ervan uit dat de overheid goed georganiseerd zou zijn en ik mij geen zorgen zou hoeven maken. Toen ik mij echter ging verdiepen in de werkelijke situatie vielen mij de schellen van de ogen! In de politiek speelt eigen belang de hoofdrol. En dat is niet anders in het bedrijfsleven waar men via lobbyisten de overheid weet te beïnvloeden. Waar in een democratie een beleid mag worden verwacht dat het belang van de bevolking nastreeft, blijkt het tegendeel. De bevolking wordt arm gehouden om de werkdwang, de “prikkel” om arbeid te verrichten, te kunnen maximaliseren. Dwangarbeid voor zo min mogelijk loon. Dat is goed voor de economie. Dat stimuleert de welvaart. Om het welzijn van de bevolking wordt niet gedacht.”

“Met het welzijn is het slecht gesteld. Ongelijkheid en armoede onder de onderste helft van de bevolking is funest voor de samenleving. Er blijkt ook geen lichtpuntje aan de horizon. Politieke partijen die vroeger opkwamen voor de minder bedeelden laten het nu afweten. Generaties worden tegen elkaar opgezet. Racisme wordt aangewakkerd. Niet de zwakkeren in de samenleving worden gesteund, maar juist degenen die nog wel werk hebben. De allerarmsten kunnen terecht bij de voedselbank en bij de overheid vragen om kwijtschelding van belasting. Degenen die daar net boven zitten zijn de nieuwe armen. Is dat de wereld die we willen?”

“Een ander heikel punt is het pensioenstelsel. Ook daarvoor is een goede oplossing. Ouderen zijn niet gebaat bij een pensioen dat afhankelijk is van volatiele beleggingsresultaten. Het inkomen, zeker van ouderen, moet structureel zijn. Men moet erop kunnen bouwen! Een adequate oplossing zou zijn wanneer de rijksoverheid garant zou staan voor een pensioen dat is gecreëerd via een percentage van de betaalde inkomstenbelasting. Op de oude dag beschikt men dan zo’n rijkspensioen gebaseerd op inkomsten uit arbeid als aanvulling op het UBI dat iedereen onvoorwaardelijk ontvangt, dus ook als men niet heeft gewerkt (zie de AOW nu).”

“Er zijn wel degelijk oplossingen. De invoering van een Universeel Basisinkomen (UBI) zou direct een geweldige verbetering zijn. Maar er zijn teveel belangen die erdoor geschaad worden. Men wil er (in Nederland) niet aan. Via de herziening van het belastingstelsel zou het zonder veel moeite in stappen kunnen worden ingevoerd.”

“Voor de overheid geldt: verbeter de wereld en begin bij uzelf. Het zal tijd worden!”

Vervolgens schrijft hij onderstaand artikel voor publicatie op Platform O:

De PvdA is de weg kwijt. De partij die in het verleden opkwam voor de zwakkeren in de samenleving heeft het verbruid bij haar electoraat. Onder de kop “Maak je naam waar, PvdA” probeert de leiding aan te geven hoe het verder moet. De partij moet haar positie heroveren van “betekenisvolle, brede sociaaldemocratische partij. Een partij met een helder doel: het opnieuw centraal stellen van arbeid als leidend beginsel in strategie en programma,” aldus de auteurs.

De Nederlandse econoom Arjen van Witteloostuijn ziet dat anders. Hij schreef in 2012 een artikel waaruit ik citeer:

Het beleid van de afgelopen decennia om de administratieve lastendruk te verminderen heeft opzichtig gefaald. Het gevolg is dat de overheid groeit, zowel wat betreft het beslag op de economie als de omvang van de regelberg. De versleten retoriek is toe aan een alternatief: de tijd is rijp voor een nieuwe boodschap – die van een kleine linkse overheid.

Op de volgende bladzijde geeft hij daar zijn visie op:

Allereerst moet de complexiteit van de regelgeving drastisch worden gereduceerd. De neiging om op elke kwestie met extra regelgeving te reageren, moet worden onderdrukt, evenals de wens om altijd en overal maatwerk te leveren. Een dergelijke koerswijziging gaat gepaard met een drastische reductie van het aantal beleidsproducerende en -uitvoerende ambtenaren.
Een voorbeeld is een eenvoudig belastingstelsel zonder toeslagen, premieheffingen, subsidiemogelijkheden en aftrekposten, maar met een leeftijdsafhankelijk basisinkomen of een negatieve inkomstenbelasting als bodem. Met tariefdifferentiatie in de vorm van een tweetaks kan vervolgens de gewenste rechtvaardige nivellering worden bereikt. Het basisinkomen of de negatieve inkomstenbelasting biedt sociale veiligheid voor iedereen die – met een enkele uitzondering – verdere sociale zekerheid van staatswege overbodig maakt, van kinderbijslag tot pensioen. Daarnaast worden de verstorende neveneffecten voorkomen die zijn geassocieerd met elk oerwoud van detailregelingen.

Het is jammer dat voor de PvdA-top, blijkens hun beleidsvisie, de essentie van het basisinkomen niet duidelijk is. Bij de discussie vorig jaar over dit onderwerp, op initiatief van Norbert Klein van de Vrijzinnige Partij, bleek trouwens dat het ook bij andere partijen ontbrak aan de nodige kennis omtrent het basisinkomen.

Toen de Franse econoom Thomas Piketty zijn succesboek “Kapitaal in de 21e eeuw” had uitgebracht werd hij door de Tweede Kamer, op initiatief van Jesse Klaver, uitgenodigd voor een gesprek over de ongelijkheid in bezit en vermogen. Zou het niet goed zijn als de Tweede Kamer nu een deskundige zou vragen om over het basisinkomen van gedachten te wisselen?
Ik denk dat gebrek aan kennis funest is voor het voeren van beleid.

Wie zou ervoor in aanmerking komen?

  • De hiervóór genoemde Arjen van Witteloostuijn (1960), een veelzijdig en zeer productief wetenschapper, die ook actief is in het politieke debat?
  • Of Alexander de Roo (1955), voormalig Europarlementariër die aan de wieg stond van het Basic Income Earth Network (BIEN). Momenteel is hij voorzitter van de Vereniging Basisinkomen.
  • Of “rising star” Rutger Bregman (1988), die momenteel wereldwijde roem vergaart? Zonder overdrijven kan deze vertegenwoordiger uit de stal van “De Correspondent” worden betiteld als “de Max Verstappen van het UBI-circuit.”

 
Kamerleden, maak uw keuze! Of beter nog: Probeer het gehele supertrio te contracteren!

Amersfoort, 11 september 2017
Joop Böhm.

Foto: Pixabay


* Na twee weken wachten en verschillende emailtjes van Joop met een verzoek om antwoord kreeg hij eindelijk de verzekering van Platform O dat hij zo spoedig mogelijk een reactie zou ontvangen van de redactie.

Het bericht De tijd is rijp voor een nieuwe boodschap! verscheen eerst op Vereniging Basisinkomen.

Geplaatst in basisinkomen, obi.