Er moet een garantiestelsel komen dat voorziet in een eerlijke verdeling van de opbrengst van het lopende economische jaar.
Een financiële ondergrond voor elke burger is wenselijk om een “CONSTANTE” te vinden voor het verloren vertrouwen in bestuur en economie.
Die constante voor alle burgers samen is dan meteen ook een stevige vaste voet in ons BNP (Bruto Nationaal Product).

Wim Christianus was handelsondernemer en heeft zijn hele leven het liberalisme als beginsel omarmd.
Maar hij bekijkt met verbazing een aantal ontwikkelingen van de laatste decennia, waarbij zeker ook de liberale partijen bepaald geen goede rol spelen.
Een voorbeeld is het ontstaan van allerlei financiële producten en diensten die voor burgers bedoeld lijken, maar vooral als effect hebben een enorme vergroting van de macht en het vermogen van banken en verzekeraars. De burgers blijven met de gebakken peren zitten!
Een ander voorbeeld is voeren van een strak bezuinigingsbeleid waardoor degenen die financieel gezien aan de onderkant van de samenleving zitten, in steeds slechter wordende omstandigheden terecht komen. Het gaat beter met de economie, maar de helft van het land merkt er niets van.
Regeringen houden zich vooral bezig met korte termijnzaken die meestal samenhangen met de belangen van de aan de coalitie deelnemende partijen.
Wim heeft zijn gedachten hoe dat anders kan willen delen en op basis van zijn notities en contacten met hem zijn onderstaande ideeën geformuleerd.

Er moet in Nederland weer een krachtig bestuur komen, dat klein is van samenstelling en voorzien van mensen met respect afdwingende ervaring.
Verkiezingen in twee rondes (zoals bijvoorbeeld in Frankrijk) is een aanbeveling om tot herstel te komen.
Als we verdere uitbreiding en samenwerking in EUROPA hoog in het vaandel hebben staan, dan is drastische inkrimping van onze nationale regering een vereiste.

Zijn hoofdpunt betreft de Nederlandse economie.

Een garantiestelsel als basis voor de economie en de individuele burger.

Er moet een stelsel komen dat voorziet in een eerlijke verdeling van de opbrengst van het lopende economische jaar. Dit vergt een omslag in het ouderwetse denken over betaalde arbeid als grondslag voor bestaanszekerheid. Maar dat is nodig, want mensen zonder inkomen laten is geen optie in een beschaafde wereld en zeker ook geen ondersteuning van de economie.
Arbeidsplaatsen worden steeds meer ingenomen door automatisering. Computers en robots zullen meer en meer zelfstandig gaan “denken” en mensen vervangen.
Ook universitaire opleidingen geven straks geen garantie meer voor een financieel riante toekomst. Toch moet de economie wel blijven draaien. Als het kan zonder “horten of stoten”. Hiervoor is bestaanszekerheid en consumentenvertrouwen veel belangrijker dan men doorgaans denkt.

Een financiële ondergrond voor elke burger is wenselijk om een “CONSTANTE” te vinden voor het verloren vertrouwen in bestuur en economie.
Die constante voor alle burgers samen is dan meteen ook een stevige vaste voet in ons BNP (Bruto Nationaal Product).

Wim Christianus denkt aan een bedrag (vrij van belasting en premies) van circa € 10.000 per volwassene (vanaf 23 jaar) per jaar. Plus een redelijk bedrag voor de eerste twee kinderen en een vrijstelling van belasting voor de eerste € 5.000 inkomsten uit andere bronnen, zoals betaalde arbeid en/of een eigen bedrijf.
Daarboven moet men zelf de broek ophouden en er eventueel passende verzekeringen afsluiten.
Waarschijnlijk is wel een specifieke overheidsvoorziening nodig voor langdurige kostbare zorg van circa € 20 à 25 miljard.

Het voorgaande samen genomen geeft meteen ook een basis in de economie van circa € 150 miljard, die niet mee fluctueert met de conjuncturele schommelingen waar de rest van het BNP (bruto nationaal product) aan onderhevig is.

Het garantiestelsel van Wim komt behoorlijk overeen met wat in de Vereniging Basisinkomen een beperkt of een bescheiden basisinkomen wordt genoemd. Het is niet hoog genoeg om iedereen onbekommerd bestaan te geven zonder andere inkomsten, maar het is wel een oplossing voor heel veel mensen en het biedt ruimte om veel bureaucratie en dwang op te ruimen.

In meerdere rekenmodellen die te vinden zijn op de website van de VBi is geïllustreerd dat de betaalbaarheid van zo’n aanpak geen probleem is.
Wim Christianus laat dat ook zien.
Hij constateert dat de Rijksbegroting 2018 een uitgavenniveau heeft van € 277 miljard.
Daarvan is € 118 niet gerelateerd aan sociale zekerheid of zorg, de overige € 159 wel.
Het vervangen van die uitgavenpost door het iets goedkoper uitvallende garantiestelsel kan prima doordat flink bespaard kan worden op de organisaties die het huidige stelsel uitvoeren en het complexe flankerende beleid.
Of de politiek kan de ruimte nemen om het garantiestelsel iets ruimer op te zetten!

De totale uitgaven van het rijk zouden daarmee op circa € 270 miljard komen, dat betekent bij een BNP van circa € 750 miljard een totale belastingdruk van 36 %. Als we de constante voet voor het garantiestelsel daar uit halen, wordt die druk voor het resterende deel 45 %. Uiteraard nader te innen via de diverse soorten belastingen die er nu ook bestaan, al dan niet na aanpassing.

Effecten van deze aanpassing

Invoering van het garantiestelsel zou een geweldige ondersteuning zijn van de economie en deze minder gevoelig maken voor ups/downs internationaal.
Verdere vereenvoudiging van het  oerwoud aan belastingheffingen is een overweging waard. Wat Wim Christianus betreft kunnen er een flink aantal vervallen zodra het BNP dit toelaat.
Het geeft rust, vertrouwen en de CONSTANTE op de economische markt.
Vereenvoudiging van de systemen, weg met subsidies en uitkeringen en fraude.

Pensioenen blijken onzeker en moeten op de schop!
Wim stelt voor dat de BV NEDERLAND maandelijks een “dividend”-deel stort (belastingvrij) op de rekening van de burgers. Bijvoorbeeld gekoppeld het BSN nummer dat iedereen heeft via een Volksbank.
Daarbij moet wel waardevastheid gegarandeerd worden door de bedragen op die rekeningen jaarlijks op te hogen met 1% rente en de inflatiecorrectie!
Opname van de gelden moet uiteraard ook weer vrij van belastingen en sociale premies kunnen!
Betalingen door instanties als  SVB en UWV (voor zover nog nodig) kunnen hier in worden opgenomen.
Tjonge, wat een opruiming ineens.
De honderden pensioenfondsen kunnen hierin deelnemen dan wel oplossen.
Het beschikbaar gekomen vermogen kan alleen belegd worden in nutsbedrijven. Geen gegoochel met aandelen in andersoortige bedrijven!

Dan de arbeidsmarkt.

Ook zo’n heet hangijzer. Altijd hollen of stilstaan!
De tijd van een levenslange baan is eigenlijk allang voorbij. We willen er alleen nog niet aan. Die vermeende zekerheid is echt voorbij en we doen er goed aan om onszelf te beschermen met andere oplossingen.
Het beschikbare werk verdelen en meerdere deeltijd banen aannemen. Zoals eerder voorgesteld is dit werk tot 5 mille vrij van belasting en premies.

Tenslotte over kredietverlening.

Overheid, banken, instellingen en bedrijfsleven rollen over elkaar heen om de consument maar tot aankopen en schulden te bewegen. Doe daar een flink portie begerigheid bij op een zonnige dag, en de rapen zijn gaar! SPIJT komt later.

Niks daarvan dus volgens Wim……..
Eerst sparen en dan pas kopen. Ook een eigen huis lijkt leuk, maar echt het is oppassen.
Veel mensen kunnen dit niet aan en moeten beter worden beschermd.
Hier moet de overheid beter ingrijpen en dat leger van incasso bureaus  en nog erger deurwaarders een halt toeroepen.
Laat bedrijven die tegen beter weten in te hoge en vooral te langdurige leningen afgeven zelf de scherven maar oprapen.
Bescheiden mensen zijn waarschijnlijk beter af en slapen rustiger.

Samengevat:

GARANTIE STELSEL, EIGEN BROEK OPHOUDEN, VERZEKEREN, EERST SPAREN EN DAN PAS KOPEN, RUSTIG SLAPEN, MINDER BEZOEK AAN DE DOKTER.

Aldus een oude liberaal……..

Gedachten van Wim Christianus, geredigeerd door Reyer Brons, april 2018

Het bericht Een liberaal pleidooi voor een garantiestelsel als basis voor economie en burger verscheen eerst op Vereniging Basisinkomen.